Στον πάτο... κι ακόμη παρακάτω

Η κοινωνία έχει πέσει σε χειμερία νάρκη, μια χειμερία νάρκη η οποία συντηρείται μέσα στη φορμόλη των τηλε-σκουπιδιών, της χυδαίας αυτής υποκουλτούρας που μας βομβαρδίζει καθημερινά με κάθε είδους άχρηστες και «ακίνδυνες» πληροφορίες. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι το σοβαρότερο πράγμα που μπορεί να μας απασχολεί είναι ποιοι είναι οι υποψήφιοι της Eurovision, ποιο talent show έβγαλε τα περισσότερα ονόματα, ποιος διάσημος χώρισε με ποιόν και ποιο serial κάνει τα μεγαλύτερα νούμερα. Αν σε κάποιους αυτή η έξαρση της υποκουλτούρας μοιάζει τυχαία, τότε καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν, αφού έχει γίνει πια φανερό ότι αποτελεί μια μεθοδευμένη προσπάθεια να μας απασχολήσουν, αν όχι να μας αποκοιμίσουν, να μας αποπροσανατολίσουν από τα καθημερινά και ζωτικής σημασίας προβλήματα.

Είναι πιο ακίνδυνο για όλους η νεολαία να ψηφίζει ποιος παίκτης θα βγει από το reality από το να διαμαρτύρεται όταν του αρπάζουν τα δικαιώματα του. Άρτος και Θεάματα, για να μένουν οι μάζες αποχαυνωμένες μπροστά στο χαζοκούτι τη στιγμή που σου παίρνουν ένα-ένα τα εργασιακά σου δικαιώματα, τη στιγμή που τα ΜΑΤ ξυλοκοπούν το γείτονα, το φίλο, το συμφοιτητή σου. Έγιναν αυθεντίες οι τακτικοί σχολιαστές-μαϊντανοί και ο λόγος τους είναι σωστός ακόμη και αν με τα μάτια μας βλέπουμε το αντίθετο. Σπέρνουν τον πανικό, πείθουν τον κάθε πολίτη μέσα από μια καθημερινή προπαγάνδα η οποία βασίζεται στον γκεμπελισμο ότι απειλείται, ώστε να καταλύονται και άλλες ελευθερίες από την εκάστοτε εξουσία με υποτιθέμενο σκοπό τι άλλο από «την δική μας ασφάλεια»! Το μέλλον μας φαντάζει Orwell-ικο…

Βλέπουμε το βουλευτή ο οποίος είναι στη θέση που είναι χάρη στη δική μας ψήφο να γίνεται πλούσιος εν ριπή οφθαλμού και δεν μας προβληματίζει. Διορίζεται πριν από εμάς αυτός που έχει το πιο καλό «βύσμα» αλλά συνεχίζουμε να μην πτοούμαστε. Βγαίνει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και συγχαίρει τα ΜΑΤ που ξυλοκόπησαν άγρια και «ράντισαν» με χημικά τους διαδηλωτές ενώ για άλλη μια φορά οι κουκουλοφόροι διέφυγαν σαν κύριοι, αλλά δεν μας φαίνεται τίποτα παράξενο. Βλέπουμε το δήμαρχο μας να χτίζει βίλες και εμείς να συνεχίζουμε να ζούμε σε μια πόλη-σκουπιδότοπο και τον ξαναψηφίζουμε. Κανείς δεν εκπλήσσεται! Η νοοτροπία της νέας εποχής είναι : «Έτσι κάνουν όλοι, τι μπορώ να κάνω εγώ» ;

Ναι, η κοινωνία είναι διεφθαρμένη. Ναι, οι σάρκες της είναι σάπιες μέχρι το κόκαλο. Ναι, όπου και αν κοιτάξεις βλέπεις αδικία και εκμετάλλευση. Τι μπορεί ο καθένας να κάνει; Να αφήσει το βολικό του καναπέ, να κλείσει το χαζοκούτι να βγει έξω για να διαπιστώσει με τα μάτια του ότι ακούει και ότι δεν ακούει, να μην αναπαράγει την αδικία και τη διαφθορά που βλέπει γύρω του, να διεκδικεί τα δικαιώματα που του ανήκουν, να μην είναι φερέφωνο κανενός, να δείχνει ότι ακόμη σκέφτεται και αισθάνεται. Με λίγα λόγια, να είναι ελεύθερος!

Χωρίς Κουκούλα