Sunday 3 June 2007

Ποιος θυμάται το μακρινό Αφγανιστάν

Οι Αμερικανικές δυνάμεις, παρότι υποτίθεται ότι απελευθέρωσαν το Αφγανιστάν, δεν λένε να ξεκολλήσουν από ‘κει όσους νεκρούς κι αν αυτό τους κοστίζει,αφού συνεχίζουν το υποτιθέμενο θεάρεστο έργο τους. Τα ΜΜΕ έχουν βέβαια στραφεί πλέον σε άλλες πιο "πικάντικες" ειδήσεις που πουλάνε ακόμα και ξεχνούν να σχολιάσουν την αδικαιολόγητη παραμονή των Αμερικανών στη χώρα. Ποιός θυμάται το Αφγανιστάν ή μάλλον ποιοί θέλουν να μην θυμόμαστε το Αφγανιστάν;

Μια από τις «καραμέλες» των ΜΜΕ με την είσοδο των «ειρηνευτικών δυνάμεων» στη χώρα έγινε η μπούρκα .Σύνθημα λοιπόν των Αμερικανών έγινε η απελευθέρωση και ο εκπολιτισμός των βάρβαρων Αφγανών. Το σύνθημα βέβαια δεν είναι καθόλου πρωτότυπο, αφού αποτελεί το motto των απανταχού ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αιώνες τώρα (το “white mans burden αν έχετε ακουστά). Στο πρόσωπο των Αφγανών γυναικών βρήκαν οι Αμερικανοί εύφορο έδαφος για προπαγάνδα! Ελευθερία, μόρφωση, συμμετοχή στα κοινά για όλους ήταν το ευγενές κίνητρο της ανιδιοτελούς αυτής εκστρατείας. Έμαθε λοιπόν ο μέσος Αμερικανός –από εκεί που δεν ήξερε κατά που πέφτει το Αφγανιστάν- πως η μπούρκα είναι το «κόκκινο πανί», το απεχθέστερο σύμβολο του ισλαμικού φονταμεταλισμού. Τι γίνεται όμως πέντε χρόνια και έξι μήνες μετά;

Οι γυναίκες, παρά την παρουσία των ειρηνοποιών Αμερικανών, δεν μπορούν να αποχωριστούν την μπούρκα γιατί με αυτή εξασφαλίζουν την ασφαλή κίνηση τους σε δημόσιους χώρους. Άσχετα με το πώς τα παρουσιάζουν οι Αμερικανοί για να καθησυχάζουν συνειδήσεις, σύμφωνα με τη RAWA (επαν/κη οργάνωση γυναικών του Αφγανιστάν) η θέση των γυναικών ειδικά εκτός της Καμπούλ έχει επιδεινωθεί αισθητά! Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, οι συνεχείς συγκρούσεις, η επικράτηση της Β. Συμμαχίας και η αύξηση της επιρροής των Ταλιμπάν στις νότιες και ανατολικές περιοχές, έχουν κάνει τη ζωή του άμαχου πληθυσμού αφόρητη. Αποστολή του ΟΗΕ που βρέθηκε στο Αφγανιστάν, σύνεστησε στις αντιπροσώπους της να μην κυκλοφορούν με ακάλυπτο κεφάλι ούτε καν μέσα στο κέντρο της Καμπούλ. Το διάσημο «Υπουργείο Γυναικείων Υποθέσεων» των Αμερικανών, είναι απλώς διακοσμητικό στοιχείο χωρίς καμία δύναμη. Πρόσφατα μάλιστα έγινε γνωστό ότι κυβερνητική επιτροπή αποφάσισε την ανασύσταση του «φημισμένου» Υπουργείου Αρετής, το οποίο είναι υπεύθυνο για το «σωφρονισμό» των γυναικών.

Αν σας αρέσουν τα στατιστικά ακούστε κι αυτά : ο μέσος όρος ζωής των γυναικών δεν ξεπερνά τα 43 έτη, ο αναλφαβητισμός τους φτάνει στο 95%, η χώρα βρίσκεται στην 1η θέση σε μητρική και βρεφική θνησιμότητα, το ποσοστό πώλησης των γυναικών για εξόφληση χρεών παραμένει υψηλό, γυναίκες ακόμη λιθοβολούνται και στιγματίζονται ως πόρνες αν θελήσουν να πάνε σχολείο ή να μιλήσουν δημόσια-ειδικά αν είναι και παντρεμένες, παρατηρήθηκε δραματική αύξηση του αριθμού γυναικών που δολοφονήθηκαν ή αυτοκτόνησαν, καθώς και των ομαδικών βιασμών σε περιοχές που οι γυναίκες απευθύνθηκαν στις αρχές για προστασία.

Το προς τα που οδεύει το Αφγανιστάν μετά την «αμερικανική απελευθέρωση» είναι κάτι παραπάνω από φανερό!

Χωρίς Κουκούλα

No comments: