Ύστερα ήρθε ο κ. Πολύδωρας

Μόνο οι πραίτορες του κύριου Πολύδωρα δεν είχαν πάρει μυρωδιά. Οι υπόλοιποι το είχαν τούμπανο. Στη «SportDay» ο Βασίλης Μοιρώτσος προχθές και Ρούλα Κεφάκη χθές το είχαν γράψει. Είχαν προαναγγείλει ότι οι οργανωμένες στρατιές έδιναν ραντεβού στην Παιανία για να πλακωθούν στο ξύλο. Η Ομοσπονδία Βόλεϊ όπως δηλώνει ο πρόεδρος της, Θανάσης Μπελιγράτης είχε προειδοποιήσει σχετικά. Το ίδιο και η Δημοτική Αρχή Παιανίας.

Επομένως, όλοι όσοι έπρεπε να γνωρίζουν γνώριζαν. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Ο υπουργός Δημοσίας Τάξης, Βύρων Πολύδωρας, συγκέντρωσε τον κύριο όγκο των επίλεκτων μονάδων του γύρω από το χθεσινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Επί τρία τέταρτα της ώρας στιλέτα, ρόπαλα ,φωτοβολίδες και λοιπά πυρομαχικά έκαναν θραύση στη Λεωφόρο Λαυρίου. Όταν οι κατάκοποι στρατοί αποφάσισαν να αποσυρθούν, τότε έφτασαν οι αστυνομικοί. Αυτό που λέμε επιχειρησιακή ετοιμότητα σε όλο το μεγαλείο της. Δύο ώρες πριν από την σφαγή η μηχανοπομπή είχε περάσει με δόξα και τιμή από το Σύνταγμα. Κανείς δεν είδε, κανείς δεν κατάλαβε, κύριε υπουργέ. Ληγμένα χημικά έχουμε μόνο για τους ατίθασους φοιτητές. Οι οργανωμένοι στρατοί μένουν στο απυρόβλητο.
Η «SportDay» δεν θεωρεί ότι η αστυνομική καταστολή θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα. Κατά συνέπεια, δεν ζητεί περισσότερη αστυνόμευση, περισσότερες κάμερες, περισσότερο ξυλοφόρτωμα.

Όταν όμως ξυλοφορτώνεις και πνίγεις στα χημικά φοιτητές που διαδηλώνουν, δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι δεν ήξερες τίποτα για το φόνο.

Για τα τραγικά γεγονότα στη λεωφόρο Λαυρίου υπήρξε σαφής προειδοποίηση. Για την αδράνεια της αστυνομίας υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Όπως, όμως, συνέβη και στην περίπτωση με τα λεφτά των ταμείων, έτσι γίνεται και τώρα. Οι υπουργοί δεν τις αναλαμβάνουν και ο υπουργός δεν τις καταλογίζει. Προφανώς αναγνωρίζει ότι τα σκάγια παίρνουν και αυτόν.

Ορισμένες εξηγήσεις καλό είναι να επαναλαμβάνονται. Οι σύνδεσμοι οπαδών δεν είναι εκτροφεία της βίας. Ούτε όλοι οι οργανωμένοι οπαδοί είναι χουλιγκάνοι. Ωστόσο, τα επεισόδια ούτε μεμονωμένα ούτε τυχαία είναι.

Όποιος μπει στο Ιντερνετ μπορεί να βρει βίντεο με τα ντου που γίνονται σε γραφεία συνδέσμων οπαδών από οργανωμένους οπαδούς ομάδων. Από το ξύλο που έφαγαν οπαδοί του Ολυμπιακού στο Παγκράτι υπάρχει βίντεο. Όπως υπάρχει βίντεο που ενημερώνει για την ενίσχυση τους από Ρώσους ακροδεξιούς. Γνωστή είναι, επίσης, η στήριξη ακροδεξιών Αυστριακών στους χουλιγκάνους του Παναθηναϊκού. Δεν πρόκειται για απλή στήριξη. Πρόκειται για εκπαίδευση. Το θέμα απασχολεί την Ευρώπη γενικότερα. Η ακροδεξιά επιχειρεί να διεισδύσει στον χώρο του ποδοσφαίρου, δηλαδή στους νέους που παίρνουν θέση στην εξέδρα. Όσα έγιναν στο παιχνίδι των ομάδων Ελλάδας – Τουρκίας το Σάββατο το πιστοποιούν. Θα ξεχάσουμε άραγε τη δολοφονία του νεαρού Αλβανού από τους αφιονισμένους συμπατριώτες μας όταν η αλβανική ομάδα ποδοσφαίρου νίκησε την ελληνική. Ας μη μιμηθούμε τον κ. Πολύδωρα σε αυτή την ιδιότυπη αμνησία. Να θυμόμαστε μια χαρά τους «κουκουλοφόρους» αναρχικούς που πετάνε πέτρες και να ξεχνάμε τους ακροδεξιούς που μαχαιρώνουν…

Το πλήρες άρθρο "Ύστερα ήρθε ο κ. Πολύδωρας" βρίσκεται στην SportDay της 30/03/07

Οι διαχρονικές αξίες της ΝΔ

Ιδού άλλη μια απόδειξη οτι η Νέα Δημοκρατία δεν πιστεύει καθόλου μα καθόλου στη δημοκρατία, ούτε πίστευε ποτέ, άσχετα με το προφίλ που λανσάρει. Έτσι για να ανοίξουν τα μάτια τους μερικοί και να σταματήσουν να εθελοτυφλούν κατηγορώντας μάλιστα εμάς τους υπόλοιπους για"τυφλούς" !!

Χωρίς Κουκούλα

Ελευθερία Στο Φοιτητικό Κίνημα

Έχουν περάσει ακριβώς 20 μέρες και ακόμα δεν έχον δικαστεί οι συλληφθέντες και οι υπαίτιοι (σύμφωνα με την αστυνομία) των εκτρόπων της 8^ης Μαρτίου .Αυτοί οι αμφισβητίες της παντοδυναμίας της δημοκρατικότατης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ,η οποία έχει καταλάβει κατά πως φαίνεται τη βουλή ,δεν έχουν δικαστεί γιατί ακόμα δεν έχει βρεθεί η αίθουσα που θα φιλοξενήσει και τους 49 συλληφθέντες της τρομοκρατικής οργάνωσης «ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ 2007» .Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που έχει απαγγελθεί εναντίον των συλληφθέντων ,κατηγορούνται για διατάραξη της ειρήνης για σύσταση συμμορίας καθώς και για εμπλοκή σε επεισόδια κατά αστυνομικών ,στην πορεία της 8^ης Μαρτίου .Η σκηνή της σύλληψης των 49 έχει πρωταγωνιστήσει σε όλα τα δελτία ειδήσεων που ασχολήθηκαν με τις μειοψηφίες που αντιδρούν κατά του καθεστώτος .Από εκεί μπορούν όλοι να καταλάβουν αν είχαν μαζί τους βαριοπούλες ,μάρμαρα ,πέτρες ,καδρόνια 1 αντιασφυξιογόνα μάσκα και αυτό το αναφέρω γιατί είναι μία από τις βασικές κατηγορίες που βαραίνουν τους συλληφθέντες .

Κάθε άνθρωπος που δεν κλείνει τα μάτια του μπροστά στα γεγονότα και βλέπει την καταφανέστατη αλήθεια μπορεί εύκολα να καταλάβει το ανυπόστατο των κατηγοριών ,αλλά όμως μικρή σημασία έχει αυτό .Αυτοί οι αγωνιστές πρέπει να δικαστούν και να αθωωθούν ,γιατί αν δε συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει όλοι οι φοιτητές να συλληφθούμε και να καταδικαστούμε για διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης ,αφού αυτός θα είναι ο πραγματικός λόγος της καταδίκης των 49 .Τα παιδιά αυτά κατά τη γνώμη μου όσο δε δικάζονται συκοφαντείται το όνομα τους, και οι οικογένειες τους ,και πρέπει γρήγορα να δικαστούν για να λάμψει η αθωότητα τους .Αν όμως καταδικαστούν τότε θα έχει έρθει η ώρα για τον ξεσηκωμό .Η δημοκρατία τους θα αποκτήσει τους πρώτους πολιτικούς κρατούμενους της μεταπολίτευσης ,μόνο έτσι θα μπορούσαμε να το δούμε ,δεν υπάρχει κανένας λόγος να δικάζεται ένας άνθρωπος επειδή τόλμησε να αντιδράσει ειρηνικά και να διαφωνήσει με τις αντιλαϊκές επιδιώξεις μίας εκλεγμένης κυβέρνησης .Αν κάποιος όμως πει πως δεν ήταν ειρηνική η αντίδραση θα πρέπει να ανατρέξει στις κατασκευασμένες κατηγορίες που στηρίζονται σε επεισόδια που έχουν προκαλέσει άνθρωποι που δεν έχουν δικαίωμα σε καμία περίπτωση να εκφραστούν μέσω του φοιτητικού κινήματος ,αλλά και των φοιτητικών συλλόγων .Συνοψίζοντας οι κατασκευασμένες κατηγορίες λίγη σημασία έχουν ,αφού ο λόγος της ενοχής τους δε θα έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες .

Κάποιος που διαβάζει αυτό το κείμενο ίσως με θεωρήσει κινδυνολόγο .Εύχομαι τα παιδιά να αθωωθούν και να τελειώσει εδώ η ιστορία .Αλλά όμως είναι κάποια γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας που με έβαλαν να σκεφτώ την πιθανότητα της μη αθώωσης των συντρόφων και συναγωνιστών μου .Σε μία εκπομπή της ιδιωτικής τηλεόρασης «Κίτρινος Τύπος» ,παρουσιάστηκε ένας εν ενεργεία αστυνομικός ο οποίος κατήγγειλε πως κατασκευάζονται τα στοιχεία της δράσης της ΕΛ.ΑΣ .Συγκεκριμένα ανέφερε πως από τις ληστείες που γίνονται η αστυνομία καταγράφει μόνο 1 ανά 10 περιστατικά .Όπως είπε και ο ίδιος αυτή η τακτική αποσκοπεί στο να παρουσιαστεί αποτελεσματική η αστυνομία ενώ στην πραγματικότητα δεν λειτουργεί .Δεν θα μπορούσε κάποιος να πει πως δεν αρκεί ο αριθμός των αστυνομικών γιατί στην Ε.Ε. έχουμε κατακτήσει μία από τις πρώτες θέσεις στην αναλογία πολιτών ανά αστυνομικό (1 αστυν/198 πολίτες) .Δυστυχώς όμως όσο και αν έψαξα δεν μπόρεσα να μάθω τον αριθμό ασφαλιτών ανά πολίτη ή ματατζήδων ανά πολίτη ,που πιστεύω πως θα μπορούσε να μας προβληματίσει αρκετά .

Μήπως αυτοί οι συναγωνιστές μας ,γίνουν βορά στην προσπάθεια απόδειξης της αποτελεσματικότητας της ανίκανης αστυνομίας στην προστασία των πολιτών ,γιατί στην προστασία της αστυνομικής δημοκρατίας καθώς και των καταληψιών αυτής τα καταφέρνει καλά .Βέβαια αυτοί οι αστυνομικοί είναι απαραίτητοι για να κουβαλούν τη βαλίτσα με τα λεφτά από τα ομόλογα του κύριου Τσιτούρ… και του κύριου Σημαιοφορ…,αφού η Ακρόπολη είναι λόφος και μπορεί να ίδρωνε ο κ… τους στο κατέβασμα .Αυτή είναι η αποτελεσματικότητα της ΕΛ.ΑΣ . Μέχρι τη μέρα που αυτοί οι δημοκράτες μπουν εκεί που τους αξίζει , όλοι πρέπει να στηρίξουμε τους συναγωνιστές μας και να απαιτήσουμε την αθώωση τους .

axis of evil

Αγαπητέ αστυνόμε,

Με λύπη μου σου ανακοινώνω ότι δεν εισαι πια καθολου αγαπητός!
Παρόλα αυτά, θέλω να ελπίζω πως είσαι από αυτούς που δεν εγκρίνουν την τόσο βίαιη καταστολή την οποία υφίστανται οι διαδηλωτές που το μόνο που θέλουν είναι να ακουστούν τα δίκαια αιτήματα τους. Θέλω να πιστεύω πως υπάρχει ακόμη μια μερίδα αστυνομικών που στο πρόσωπο αυτών των παιδιών, των φοιτητών, βλέπει τα παιδιά της, τα παιδιά του γείτονα, του φίλου.

Ξέρω πως αμείβεσαι με τρεις και εξήντα, πως στην δουλειά σου αντιμετωπίζεις καθημερινά από απλούς διαδηλωτές μέχρι εμπόρους ναρκωτικών και δολοφόνους, υποθέτω πως και στον δικό σου τομέα παίρνουν προαγωγή αυτοί που τα έχουν καλά με τους «υψηλά ιστάμενους», αυτοί που ακολουθούν σαν μηχανές δίχως κρίση και αισθήματα ακόμη και τις πιο σκληρές και απάνθρωπες διαταγές.

Γιατί συμπολίτη μου αστυνόμε πληρώνουν την οργή και την αγανάκτηση σου οι απλοί φοιτητές και όχι οι πραγματικοί ταραξίες; Γιατί συλλαμβάνεις αυτούς που, χωρίς κουκούλα, διαδηλώνουν για το δικαίωμα τους σε μια καλύτερη ζωή ενώ οι κάμερες των ΜΜΕ καταγράφουν τους κουκουλοφόρους δέκα μέτρα πιο πέρα να καίνε ένα μαγαζί ή ένα φυλάκιο και στη συνέχεια να φεύγουν ανενόχλητοι ;Γιατί μέσα στην Γ.Α.Δ.Α εσύ ή οι συνάδελφοι σου δράσατε τόσο έκνομα και απάνθρωπα; Τι σας έκαναν οι φοιτητές και έχετε τέτοιο μένος εναντίον τους; Είναι κοινό μυστικό πια ότι οι «γνωστοί άγνωστοι» είναι προβοκάτορες βαλτοί από τους ανώτερους σου, γιατί επιτρέπεις τέτοιο ξεπεσμό, τέτοια υποκρισία, γιατί γνωρίζεις και όμως σιωπάς;

Δεν είναι το φοιτητικό κίνημα που θα έπρεπε να έχεις απέναντι σου, γιατί από αυτά που θα καταφέρει θα επωφεληθείς και εσύ και τα παιδιά σου και τα παιδιά του διπλανού σου. Το φοιτητικό κίνημα απαρτίζεται από την πλειονότητα της νέας γενιάς μιας κοινωνίας στην οποία ανήκεις και εσύ! Σε τι σε βλάπτει η νέα γενιά και την χτυπάς αλύπητα ενώ θα έπρεπε όλοι μαζί να διεκδικούμε από την εξουσία τα δικαιώματα μας; Γιατί επιτρέπεις να σε χρησιμοποιούν για τις «βρομοδουλειές» της κυβέρνησης τους; Αυτοί κάθονται βολικά και ωραία στις γραφειάρες τους ενώ στους ώμους σου πέφτει η κατακραυγή και η απέχθεια κάθε γονιού «μη-κουκουλοφόρου» φοιτητή (και είναι πολλοί, πίστεψε με). Γιατί θυσιάζεις την ανθρωπιά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σου στο βωμό μιας προαγωγής ή ενός επαίνου από τους ανώτερους σου;

Σου μιλάω εγώ. 20 χρονών φοιτητής παν/μιου, που διαδηλώνω χωρίς κουκούλα και χωρίς να καταστρέφω καμιά ξένη περιουσία, γιατί με συλλαμβάνεις με συνοπτικές διαδικασίες και με χτυπάς χωρίς λόγο; Σου δείχνω το πρόσωπο μου και εσύ το χτυπάς! Αυτή είναι η δημοκρατία την οποία πρεσβεύεις, αυτό είναι το δημοκρατικό κράτος που θέλεις να εκπροσωπείς; Σου μιλάω ως άνθρωπος προς άνθρωπο : αυτοί που σε χρησιμοποιούν έτσι δεν θα σε υπερασπιστούν στην πρώτη στραβή όταν ένα χτύπημα, κατά λάθος πιο δυνατό, θα αφαιρέσει τη ζωή ενός παιδιού ή θα το αφήσει «φυτό»! Τότε όμως θα είναι πολύ αργά... Oπως λέει και ένα λαϊκό γνωμικό: την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς. Είσαι μέρος του λαού και είναι καιρός να σταθείς με το μέρος του και να διεκδικήσεις και εσύ μια καλύτερη ζωή σε μια καλύτερη κοινωνία!

Χωρίς Κουκούλα

Ungdomshuset

Πριν από είκοσι ημέρες στην Κοπεγχάγη, πολλοί νεαροί Δανοί βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν, για την κατεδάφιση του κέντρου νεότητας που βρισκόταν υπό κατάληψη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και την βίαιη εκδίωξη των κατοίκων του.



Οι καταληψίες συνελλήφθησαν ή διωχτήκαν με τη βία από τις αστυνομικές δυνάμεις (οι αστυνομικοί όρμησαν από την κεντρική είσοδο και από την ταράτσα!! λες κι επρόκειτο για επικίνδυνους τρομοκράτες). Όσοι ξένοι βρέθηκαν, απελάθηκαν. Διαδηλώσεις που έγιναν ως ένδειξη διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης από όσους τους στηρίζουν, δέχτηκαν βίαιη καταστολή. Δακρυγόνα, ξύλο και μαζικές συλλήψεις ήταν η απάντηση της αστυνομίας και της δεξιάς κυβέρνησης στους εκατοντάδες διαδηλωτές που βγήκαν στους δρόμους. Τις επόμενες μέρες η αστυνομία συλλάμβανε όποιο φαινόταν ύποπτος (π.χ. φορούσε μαύρα ρούχα).

Μέρος ενός κινήματος καταλήψεων, το Ungdomshuset από το 1982 κατοικούνταν από χίπις, αριστερούς, αναρχοαυτόνομους, αντιεξουσιαστές, άστεγους. Πριν από 6-7 χρόνια αγόρασε το κτίριο μια χριστιανική οργάνωση, η οποία ζήτησε την κατεδάφισή του.

Περισσότερες πηγές:

Ελευθεροτυπία 05/03/07
Ελευθεροτυπία 11/03/07
Indymedia(1)
Indymedia(2)
Indymedia(3)

Happy birthday Mr. President

Σήμερα «γιορτάζουμε» τα τέταρτα γενέθλια της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ στις 20 Μαρτίου του 2004. Αυτές τις μέρες σε όλο τον κόσμο διοργανώθηκαν αντιιμπεριαλιστικές αντιπολεμικές πορείες διαμαρτυρίας κατά της κατοχής του Ιράκ από τον συμμαχικό στρατό ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας (στην Ελλάδα πριν από 3 μέρες στις 17 Μαρτίου).

Όλοι θυμόμαστε τις πρώτες μέρες του πολέμου. Ενός πολέμου που έγινε χωρίς καμία στήριξη, εκτός από τις πετρελαϊκές εταιρίες του Τέξας, και τις κατασκευαστικές εταιρίες, αφού ο ΟΗΕ δεν είχε δώσει άδεια για εισβολή. Όλοι θυμόμαστε τις νυχτερινές άνανδρες επιθέσεις με δήθεν έξυπνες βόμβες, και τους δεκάδες άμαχους νεκρούς (παράπλευρες απώλειες τους ονομάζουν). Και – ελπίζω πως – όλοι θυμόμαστε τις μαζικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις που ξεκίνησαν από μαθητές και φοιτητές, αυθόρμητα χωρίς την «υποκίνηση» των κομμάτων όπως συνηθίζουν να υποστηρίζουν οι συντηρητικές δυνάμεις αυτού του τόπου.

Αυτός ο πόλεμος ήταν καθαρά ένας πόλεμος ιμπεριαλιστικός. Ήταν ένας πόλεμος για το πετρέλαιο. Για την στήριξη της αμερικανικής οικονομίας. Ήταν ένας πόλεμος ο οποίος βρήκε αντιμέτωπο τον ΟΗΕ και την παγκόσμια κοινότητα. Εντούτοις ο πρόεδρος Μπους δεν νοιάστηκε να βρει μια πειστική δικαιολογία. Ήταν ένας πόλεμος «για να φέρει τη δημοκρατία», την αστική δημοκρατία για την οποία μιλάνε κάποιοι και την υπερασπίζονται. Ήταν – όπως όλοι οι πόλεμοι – ένας άδικος πόλεμος, πρώτα απ’ όλα για τον ιρακινό λαό.

Όμως ο «πλανητάρχης» δεν υπολόγισε καλά. Περίμενε να βγάλει κέρδος από αυτό τον πόλεμο. Από το πετρέλαιο, μέχρι την ανοικοδόμηση των πόλεων. Ξεφορτώθηκε, βέβαια, το στοκ του από βόμβες (έξυπνες και μη), και απέκτησε τα δικαιώματα άντλησης του πετρελαίου για πολλά χρόνια… Αλλά βρήκε μπροστά του την αντίσταση του ιρακινού λαού. Ο στρατός των ΗΠΑ έχει χάσει μέχρι στιγμής 3218 στρατιώτες – Αμερικανούς πολίτες – από τους οποίους οι 2619 πέθαναν στη μάχη, ενώ επισήμως έχουν ανακοινωθεί 24042 τραυματίες. Ο κόσμος στις ΗΠΑ από εκεί που στήριζε την πολιτική Μπους και τον πόλεμο στο Ιράκ έχει στραφεί εναντίον του και οι σύμμαχοι του Μπους, τον εγκαταλείπουν ένας-ένας.

Παρά την παγκόσμια κατακραυγή, όμως, ο πρόεδρας Μπους δε φαίνεται να πτοείται. Στις 10 Ιανουαρίου απευθύνθηκε στον αμερικανικό λαό και είπε πως είναι έτοιμος να στείλει 21500 επιπλέον στρατιώτες για να στηρίξει την φιλοαμερικανική ιρακινή κυβέρνηση. Μάλιστα έχει ζητήσει από το κογκρέσο να του εγκρίνει αρκετές χιλιάδες δολάρια από τον κρατικό προϋπολογισμό για να στηρίξει αυτή την εκστρατεία.

Άσχετα με το αν θα γίνει δεκτό το αίτημά του, άσχετα με το αν θα «εγκριθεί» από τους Αμερικανούς, ο μόνος κερδισμένος από αυτό τον πόλεμο θα είναι η Halliburton και η Texaco.

Zapata

Κι όμως έχει ξανασυμβεί

Μνημείο της άγνωστης είδησης.

Μια συλλογική κρίση αμνησίας έχει κυριεύσει τη χώρα μας, αφού κανείς δεν θυμάται ότι το επεισόδιο στον Άγνωστο Στρατιώτη έχει ξανασυμβεί πριν από λίγα χρόνια, χωρίς να ακολουθήσει η καταιγίδα προπαγάνδας που ζούμε επί δέκα μέρες.

Η πιο πολυπαιγμένη σκηνή στα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια είναι με διαφορά, τις τελευταίες μέρες, η εικόνα του φλεγόμενου φυλακίου μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Η εικόνα αυτή συνοδεύεται από την πανομοιότυπη φράση που διατυπώνουν όλοι όσοι αναφέρονται στο ζήτημα αυτό. Από τον πρωθυπουργό της χώρας και όλους τους πολιτικούς μέχρι τους σχολιαστές των τηλεοπτικών παραθύρων και τους κεραυνοβολημένους περαστικούς.

Όλοι μάς βεβαιώνουν ότι είναι πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό:

«Ουδέποτε στα 32-33 χρόνια από τη Μεταπολίτευση δέχτηκε επίθεση και βεβηλώθηκε ο ιερός χώρος του μνημείου», λέει ο ένας. Για να προσθέσει ο άλλος «ακόμα και οι Γερμανοί και οι Ιταλοί κατακτητές σεβάστηκαν το μνημείο» και να συμπεράνει ο τρίτος «ούτε στα Δεκεμβριανά δεν συνέβη κάτι παρόμοιο».

Αφήνουμε κατά μέρος τις ιστορικές αναφορές και τις ανακρίβειες που περιέχουν. Θα μας δοθεί η ευκαιρία σε άλλη έρευνα να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια. Προσπερνάμε επίσης και τον παραπλανητικό ισχυρισμό ότι βεβηλώθηκε το μνημείο.

Το μεγάλο ψέμα

Στην πραγματικότητα, πυρπολήθηκε το φυλάκιο του επόπτη και μάλιστα κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, δηλαδή από την προμελετημένη ενέργεια δύο μόνο ατόμων. Το μνημείο έμεινε ανέπαφο, ενώ ακόμα και συνθήματα γράφτηκαν μόνο στα φυλάκια. Το κάψιμο του φυλακίου του επόπτη στο μνημείο αποτελεί βεβήλωση-οι καταθέσεις στεφανιών απο τη χούντα του Παπαδόπουλου επι επτά χρόνια αποτελούσαν προφανώς στιγμές εθνικού θριάμβου και παλιγγενεσίας...
Αν ήθελε κανείς να ακριβολογήσει, θα έπρεπε να παρατηρήσει ότι την πραγματική βεβήλωση την είδαμε κατά την επίθεση των ΜΑΤ στον ίδιο χώρο και την εκτόξευση των βομβών κρότου και λάμψης πάνω στα κεφάλια των διαδηλωτών (και όχι, βεβαίως, των εμπρηστών του φυλακίου).

Αλλά όλες αυτές οι ανακρίβειες περί βεβήλωσης και καταστροφής του μνημείου είναι συνήθεις δημοσιογραφικές και πολιτικές υπερβολές. Δεν θα άξιζε να τις αναφέρει κανείς, αν δεν υπήρχε στη βάση όλων αυτών των παρατηρήσεων μια χοντροκομμένη απόπειρα απόκρυψης της αλήθειας.

Όλοι οι σχολιαστές επιμένουν μονότονα ότι κανείς δεν διανοήθηκε μέχρι σήμερα να εκδηλώσει επιθετικές διαθέσεις κατά του χώρου του μνημείου. Αλλά αυτός ο καταιγισμός δηλώσεων, σχολιασμών και φραστικών εκρήξεων έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό: βασίζεται σε ένα μεγάλο ψέμα.

Όχι μόνο δεν ισχύει αυτή η βεβαιότητα, αλλά έχει συμβεί πριν από λίγα χρόνια πανομοιότυπο περιστατικό, και μάλιστα στη διάρκεια συλλαλητηρίου κατά της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της τότε κυβέρνησης.

Υπάρχει μόνο μια ουσιώδης διαφορά: το επεισόδιο εκείνο δεν μονοπώλησε τις ειδήσεις, ούτε έγινε αφορμή για να ξεσπάσει το κύμα της βίας κατά διαδηλωτών, το πνίξιμο της Αθήνας στα χημικά και οι μαζικές συλλήψεις. Πήρε τη θέση που του άξιζε: στα ψιλά των εφημερίδων.
Δεν έχουν περάσει ούτε εννιά χρόνια από τότε που, κατά τη διάρκεια μαζικού μαθητικού συλλαλητηρίου κατά της «μεταρρύθμισης Αρσένη» και τη στιγμή που η πορεία περνούσε από το μνημείο του Αγνώστου, σημειώθηκε επίθεση δύο ατόμων με μολότοφ κατά του χώρου των φυλακίων.

Ήταν το πρωί της 26ης Νοεμβρίου 1998. Αν μάλιστα θέλει κανείς να επιχειρήσει μια σύγκριση των δύο επεισοδίων, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίθεση του 1998 ήταν πολύ σοβαρότερη, εφόσον στόχος ήταν και το φυλάκιο και το ίδιο το μνημείο, αλλά και η ίδια Βουλή πίσω του!Η είδηση μνημονεύτηκε σε όλες τις εφημερίδες χωρίς δραματικούς τόνους και ιδιαίτερες φανφάρες. Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα ρεπορτάζ αυτά δημοσιεύουμε στις τελευταίες στήλες. Η ομοιότητα με το πρόσφατο περιστατικό είναι προφανής. Εκεί όπου διαφέρουν εντελώς τα δύο περιστατικά είναι στην αντιμετώπισή τους από τη Δικαιοσύνη, την κυβέρνηση, τα κόμματα και τα ΜΜΕ.





*Ούτε ασκήθηκε τότε (όπως συνέβη τώρα) δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για την πράξη αυτή.

*Ούτε επισκέφτηκε τότε το μνημείο αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ (ή της τότε αντιπολίτευσης, δηλαδή της Ν.Δ.) για να καταθέσει ένα λουλούδι και να καλέσει το λαό να τους μιμηθεί, όπως έκανε τις προάλλες ομάδα βουλευτών υπό τον κ. Πάγκαλο.



*Ούτε πέρασε από το μυαλό του τότε πρωθυπουργού να κάνει ειδική δήλωση για το θέμα.

*Η υπόθεση δεν έφτασε στη Βουλή ούτε ανταλλάχθηκαν επιχειρήματα σε υψηλούς τόνους μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, όπως ακριβώς συνέβη τις προάλλες μεταξύ των κυρίων Αλευρά και Σούρλα. Και βέβαια δεν έφτασε η προπαγανδιστική φρενίτιδα σε σημείο που να εγκαλείται περίπου ως μειοδότης ο αντιπρόεδρος της Βουλής με τις γνωστές «υπερπατριωτικές» καταβολές.

*Αλλά η σοβαρότερη διαφορά είναι ότι τότε (το 1998) όλα τα μέσα ενημέρωσης είχαν κρατήσει μια σοβαρή θέση και δεν έπνιξαν τη μεγάλη είδηση κάτω απ' τους καπνούς μιας μολότοφ: Δεν έθαψαν την ογκώδη πορεία (μαζικότερη από όλες τις τελευταίες) πίσω από την πρωτοβουλία δυο νέων που, κινούμενοι από άγνωστα κίνητρα, θέλησαν να επιχειρήσουν κάτι πιο προκλητικό από την πυρπόληση τραπεζών και αυτοκινήτων.



*Οι εφημερίδες ανέφεραν την είδηση στις εσωτερικές σελίδες. Κάποιες δεν έκαναν καμιά αναφορά (π.χ. «Αυριανή»). Μία μόνο εφημερίδα φιλοξένησε στην πρώτη σελίδα φωτογραφία με τη φωτιά στην πλατεία μπροστά στο μνημείο, η «Καθημερινή», αλλά κι αυτή με τη λεζάντα της έδωσε το πραγματικό στίγμα του επεισοδίου: «"Μην τις πετάς τώρα, κράτησε τις για τους μπάτσους, εδώ είναι οι τσολιάδες" είπε ο ένας. "Όχι, τώρα, για να τις ξεφορτωθούμε", απάντησε ο άλλος. Και τις "ξεφορτώθηκαν". Ήταν δύο νεαροί, μπορεί και να 'χαν την ίδια ηλικία, με τους άλλους δύο, που φύλαγαν σκοπιά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη». Κανείς από τους αρθρογράφους της εφημερίδας που έγραψαν εκείνη τη μέρα για τις μαθητικές κινητοποιήσεις δεν θεώρησε άξιο λόγου το επεισόδιο.

*Ο Σταύρος Λυγερός παρουσίασε θετικά «την εγγενή και φυσιολογική τάση της σπουδάζουσας νεολαίας να δημιουργεί τα δικά της "μικρά Πολυτεχνεία", μέσω των οποίων χειραφετείται και ενηλικιώνεται πολιτικά», ενώ ο Αντώνης Καρκαγιάννης υποστήριξε ότι «το συλλαλητήριο ήταν ομολογουμένως ένα από τα μεγαλύτερα των τελευταίων ετών και από τα ζωηρότερα» και ότι «έληξε ήσυχα με περιορισμένης εκτάσεως επεισόδια».

Ακριβώς τα αντίθετα συνέβησαν τώρα. Η κατεύθυνση για την υπερπροβολή του θέματος την περασμένη Πέμπτη δόθηκε βέβαια από την ίδια την κυβέρνηση. Από τις Βρυξέλλες, όπου βρισκόταν με τον πρωθυπουργό για τη συνάντηση κορυφής της Ε.Ε., έκανε αυθημερόν ειδική δήλωση ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος:

«Όλοι οι δημοκράτες πολίτες καταδικάζουν την ιεροσυλία που διαπράχθηκε σήμερα στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από ομάδες διαδηλωτών. Ντροπή σ' αυτούς τους θλιβερούς πρωταγωνιστές που την προκάλεσαν». Ο κ. Ρουσόπουλος δεν βρήκε λέξη να πει για τα επεισόδια, τους ξυλοδαρμούς και τις μαζικές συλλήψεις. Έδωσε τον τόνο και τα κανάλια ακολούθησαν. Η ίδια γραμμή ακολουθήθηκε από τον Αναπληρωτή εκπρόσωπο την επομένη κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.

Τότε και τώρα

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, το 1998 κανείς δημοσιογράφος δεν έθεσε στο press room το αντίστοιχο θέμα. Ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις του Νίκου Κιάου, μίλησε μόνο για τις πολιτικές αντιδράσεις που προκαλούσε η μεταρρύθμιση Αρσένη και δεν είπε λέξη για τα παρατράγουδα της πορείας, ούτε φυσικά και για το επεισόδιο στην πλατεία του μνημείου.

Το συμπέρασμα είναι απλό: ένα συνηθισμένο επεισόδιο στο περιθώριο μιας μαζικής πορείας δεν πήρε παραπάνω διαστάσεις απ' αυτές που πραγματικά είχε. Και, πάνω απ' όλα, κανείς δεν διανοήθηκε το 1998 να στηρίξει σ' αυτό το γεγονός μια γενικευμένη επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον των διαδηλωτών.

Φυσικά, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπου πανομοιότυπα περιστατικά περιγράφονται από τα μέσα ενημέρωσης με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία.

Αυτό που μας τρομάζει είναι το γεγονός ότι αυτά τα πασίγνωστα σε όλο τον δημοσιογραφικό και πολιτικό κόσμο γεγονότα κρύφτηκαν την περασμένη βδομάδα από όλα τα κανάλια και τους ειδικούς αναλυτές που μονοπώλησαν την ενημέρωση για μία βδομάδα. Όλοι επέμεναν μονότονα ότι ουδέποτε έχει συμβεί επίθεση εναντίον του χώρου αυτού.

Μάλιστα η κυβέρνηση και οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές στήριξαν σ' αυτό το ψέμα και ένα δεύτερο: ότι τάχα ουδέποτε έχουν παραταχθεί τα ΜΑΤ μπροστά στον Άγνωστο κατά τη διάρκεια πορείας. Όπως φάνηκε και σε φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας (για παράδειγμα στο Indymedia, στο Indy, αλλά και σε διάφορα κανάλια), η διάταξη των ΜΑΤ μπροστά στο μνημείο είναι συνήθης πρακτική. Άλλωστε από μια παρόμοια τέτοια περίπτωση προέρχεται και η φωτογραφία κάτω από τον τίτλο του σημερινού «Ιού». Ήταν 10 Ιανουαρίου 2007 και συζητιόταν στη Βουλή η αναθεώρηση του άρθρου 16. Το ίδιο συνέβαινε και πολλές άλλες φορές, όταν οι πορείες είχαν σημείο αναφοράς τη Βουλή.

Αυτό δεν εμπόδισε βέβαια πρώτο-πρώτο τον κ. Αντώναρο να ισχυρίζεται (χωρίς αντίλογο) ότι ουδέποτε χρειάστηκε παρόμοια φρούρηση. Απαντώντας σε ερώτηση του Γιώργου Βλάχου, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος επέμενε στο γνωστό ειρωνικό του ύφος: «Προφανώς διαφεύγει της προσοχής σας ότι ο χώρος της ιεράς μνήμης της χώρας μας, εδώ και πολλές δεκαετίες, δεν φυλάσσεται, διότι ουδέποτε κάποιος είχε διανοηθεί να τον βεβηλώσει. Και είναι ντροπή γι' αυτούς τους λίγους διαδηλωτές που διανοήθηκαν να κάνουν κάτι τέτοιο». Και λίγο αργότερα επανέλαβε με έμφαση: «Προφανώς δεν σας έγινε σαφές αυτό το οποίο είπα. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεκαετίες, αυτός ο χώρος δεν φυλάσσεται, διότι κανείς Έλληνας δεν είχε διανοηθεί να κάνει μια τέτοια απαράδεκτη ιεροσυλία».

Προφανώς διαφεύγει της προσοχής του κ. Αντώναρου ότι δεν έχουν ακόμα πολτοποιηθεί οι εφημερίδες (και η μνήμη μας), όσο κι αν βρίσκει πρόθυμους Λωτοφάγους, έτοιμους να διαδώσουν παντιοτρόπως τις αστήρικτες βεβαιότητές του.

«Στοχοποίηση»

Αλλά αυτή η τόσο έντονη επιμονή της κυβέρνησης μας βάζει και σε άλλες σκέψεις. Ο εμπρησμός του φυλακίου ήταν σαφώς αποφασισμένος από τον δράστη και, όπως διαπιστώνουμε από τα σχετικά πλάνα, για την πράξη αυτή χρησιμοποιήθηκε κάποιος εμπρηστικός μηχανισμός - όχι μια απλή μολότοφ. Το σίγουρο είναι ότι το συμβάν ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή για την κυβέρνηση, έτσι ώστε να «ισοφαριστούν» οι εντυπώσεις από το μαζικό συλλαλητήριο.

Αλλά η υπερπροβολή του συμβάντος έχει και μια πιο μακροπρόθεσμη συνέπεια, την εντελώς αντίθετη απ' αυτήν που υποτίθεται ότι επιθυμούν οι αρμόδιοι: στοχοποιεί το χώρο του μνημείου. Θα συμβεί δηλαδή αυτό που συνέβη με τις υπερβολές που ακολούθησαν το κάψιμο μιας σημαίας πριν από λίγα χρόνια. Οι υστερικές κραυγές, με τις οποίες είχαν συνοδεύσει τότε τα κανάλια εκείνο το επεισόδιο έξω από το Πολυτεχνείο, ήταν το έναυσμα για τη γενίκευση αυτής της πρακτικής.

Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκονται και οι γνωστές δηλώσεις του κ. Πολύδωρα περί «αντάρτικου πόλης». Αναγορεύοντας τους όποιους κουκουλοφόρους σε νέο εσωτερικό εχθρό, στην πραγματικότητα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανοίγει το δρόμο να μεταβληθεί η συμβολική βία σε πραγματική. Ένα πραγματικό χαρακίρι για τον σαμουράι της Κατεχάκη.

Από αυτή την άποψη, είναι υποκριτικά και τα κροκοδείλια δάκρυα των ίδιων φιλοκυβερνητικών προπαγανδιστών που δήθεν θλίβονται για την αρνητική προβολή των ταραχών της Αθήνας στα διεθνή ΜΜΕ. Είναι οι ίδιοι που τα προκάλεσαν και τους έδωσαν τόσο μεγάλη έκταση. Οι ίδιοι επέμειναν και στην προβολή του καιόμενου φυλακίου, «καίγοντας» μόνοι τους μια από τις τουριστικές ατραξιόν της πρωτεύουσας.

Και για να επιστρέψουμε στο ανάλογο επεισόδιο του 1998, τότε κανένα διεθνές πρακτορείο δεν πήρε είδηση τις μολότοφ στον ίδιο χώρο. Το σχετικό τηλεγράφημα του γαλλικού πρακτορείου αναφέρεται σε επεισόδια και μολότοφ, αλλά δεν τους δίνει μεγάλη έκταση και δεν αναφέρεται καθόλου ως στόχος ο Άγνωστος, παρά μόνο τράπεζες και αυτοκίνητα.

Αν θέλει, λοιπόν, η υπουργός Τουρισμού να διαμαρτυρηθεί για τη δυσφήμηση, ας στρέψει τα βέλη της στον υπουργό Δημόσιας Τάξης και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

Το πλήρες άρθρο "ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ" βρίσκεται στην Κ.Ε. της 18/03/07 link

Γιατί ο νόμος-πλαίσιο είναι αντισυνταγματικός

Ο νόμος που αποφάσισε και ψήφισε η κ. Γιαννάκου με τρόπο απόλυτα φασιστικό, ντροπιάζοντας το δημοκρατικό πολίτευμα στο οποίο –υποτίθεται- ότι ζούμε είναι σε κάθε επίπεδο αντισυνταγματικός . Το περιεχόμενο όσο και ο τρόπος με τον οποίο αποφάσισε να τον περάσει η υπουργός, μας φέρνει στο νου απολυταρχικά καθεστώτα που το μόνο συμφέρον για το οποίο μεριμνούν είναι αυτό του κόμματος τους και αυτό των κρυφών «χορηγών» τους. Είναι προφανές λοιπόν πως όταν η κ. υπουργός μιλούσε για διάλογο πριν την ψήφιση του νόμου-πλαισίου, εννοούσε διάλογο με τους διάφορους ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι προσπαθούν εδώ και χρόνια να δημιουργήσουν ιδιωτικά παν/μια, αφού ουσιαστικός διάλογος με αυτούς που θα έπρεπε να είναι οι μόνοι ενδιαφερόμενοι (παν/μιακοί και φοιτητές) δεν έγινε! Τα πιο χαρακτηριστικά λόγια που απηύθυνε σε φοιτητές και παν/μιακούς ήταν, όπως θα θυμάστε από τα ΜΜΕ, «ο νόμος θα περάσει ότι και να γίνει». Με άλλα λόγια : που να χτυπιέστε κάτω εμείς τα είπαμε και τα συμφωνήσαμε με τους χορηγούς και μέλλοντες χορηγούς μας και εσείς περισσεύετε, οπότε ας κάνουμε ένα διάλογο για τα μάτια του κόσμου και από εδώ παν’ κι’ άλλοι! Η (Νέα)δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο…

Η άποψη αυτή όμως περί αντισυνταγματικότητας του νόμου δεν εκφράζεται μόνο από τους φοιτητές, αλλά και από τους πανεπιστημιακούς οι οποίοι καταθέτουν τις ενστάσεις τους σε κάποιες από τις κύριες διατάξεις του νόμου.

Για παράδειγμα έξι επιστήμονες δήλωσαν στην "Κ.Ε" τα παρακάτω:
-Χαρακτηρίζουν τις αναφορές στο άσυλο και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες «απαράδεκτα αόριστες» και συμπληρώνουν πως «παραβιάζουν την κατοχυρωμένη αρχή της πλήρους ακαδημαϊκής ελευθερίας».

-Σχετικά με τους εσωτερικούς κανονισμούς λειτουργίας των ΑΕΙ, τονίζουν ότι ο νόμος «υπεισέρχεται σε θέματα χάριν των οποίων θεσπίστηκε η πλήρης αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ» και συμπεραίνουν ότι οδηγεί τα πανεπιστήμια «σε αυτο-ακύρωσή τους, δηλαδή σε παράλυσή τους με ευθύνη του κράτους».

-Για το θέμα της απειλής της αναστολής χρηματοδότησης τμημάτων των ΑΕΙ εκτιμούν ότι αυτή θα επιφέρει «πτώχευση του πανεπιστημίου προκαλούμενη από το κράτος».

-Επισημαίνουν τον κίνδυνο «της παραβίασης της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της πλήρους αυτοδιοίκησης» εξαιτίας της πρόβλεψης του νόμου ότι «απαιτείται προεδρικό διάταγμα για την ένταξη τμημάτων σε σχολές αναλόγως του γνωστικού αντικειμένου τους».

-Σχετικά με τις διατάξεις για τη διάρκεια του εξαμήνου, η ομάδα των «6» τις περιγράφει ως «ανεπίτρεπτες παρενέργειες στο δικαίωμα απεργίας των διδασκόντων και του λοιπού προσωπικού».

-Τέλος, αναφερόμενοι στην υποχρεωτική συμμετοχή εκλεκτόρων από άλλα ΑΕΙ οι καθηγητές υποστηρίζουν ότι « παραβιάζεται η αρχή της πλήρους αυτοδιοίκησης, λόγω του μεγάλου υποχρεωτικού βαθμού των "εξωτερικών" εκλεκτόρων».

Η λέκτορας συνταγματικού δικαίου του Αριστοτελείου Λίνα Παπαδοπούλου με δήλωσή της στην «Κ.Ε.» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι ο νέος νόμος-πλαίσιο συγκρούεται με τη δημοκρατία πολλαπλά:

«Πρώτον, η κυβέρνηση αγνόησε παντελώς τις απόψεις των ενδιαφερομένων και τον ψήφισε αυτάρεσκα και αλαζονικά. Δεύτερον, εγγυήσεις φιλελεύθερου χαρακτήρα, όπως η αρχή "καμία ποινή χωρίς συγκεκριμένο νόμο" ή η πλήρης αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ περιφρονούνται. Τρίτον, κάθε αντίδραση που μεταφέρεται στο δρόμο καταπνίγεται με γκλομπ και δακρυγόνα».

Χωρίς Κουκούλα

Τι είδα,τι έζησα...

Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τη μαρτυρία ενός συλληφθέντα της 8ης Μαρτίου ,του Δημήτρη Αναστασίου (Μηχ. Η/Υ & Πληροφ/κής, Παν/μιο Πατρών) Το δημοσιεύουμε για τον απλό λόγο ότι τη σκληρή αλήθεια πρέπει να τη μαθαίνουμε και από πρώτο χέρι έτσι ώστε να σχηματίζουμε πιο ξεκάθαρη άποψη για τα γεγονότα και να μην νομίζουμε ότι η αναίτια βία της κρατικής καταστολής είναι υπερβολές και μύθοι...

"Να σημειώσω ότι δεν ανήκω σε καμία παράταξη, και πιστεύω ότι οι φίλοι φοιτητές που ανήκουν σε οποιαδήποτε παράταξη θα διαβάσουν το κείμενο, παρά το γεγονός ότι εγώ δεν ανήκω κάπου. […]

Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 08/03/2007. Με προσήγαγαν μαζί με άλλα 48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανία και Βασ. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως την γλύτωσα. Δεν κατάφερα να ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μας κύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL, συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ. αστυνομικοί. Πλέον κατάλαβα ακόμα πιο ζωντανά γιατί ο κόσμος τους λέει μπάτσους, και ελπίζω να έχετε καταλάβει και εσείς. Κάποια στιγμή κάποιος ΜΑΤατζής με έδωσε σε κάποιον άλλο να με πάει στην κλούβα. Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γαμήσουμε και από πάνω». […]

Κάποια στιγμή (κατά τις 7 το απόγευμα) φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε γιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11^ο όροφο, τα κινητά απαγορεύονταν, αλλά εμείς τα βγάζαμε στη ζούλα μέσα στο γενικότερο χάος που επικρατούσε. Στον 11^ο μας πέταξαν σ’ ένα διάδρομο (Ατάκα ασφαλήτη όταν μας πήγαν στο διάδρομο: «Ρε τι μαλάκες είμαστε, τι μαλακίες κάνουμε, τι είναι αυτά που φέραμε εδώ?». Την ψιθύρισε ένα ασφαλήτης σε έναν άλλο, και ήμουν αρκετά κοντά να το ακούσω), και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων. […]

Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα (περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα. Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά. Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για 19 ώρες !!!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι παράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μας τρομοκρατούσαν. Συνέχεια πέρναγαν οι ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην κοιμόμαστε. […]

Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση» (έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή, και η εντολή σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφού είχαμε ήδη 5 ώρες χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ). Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο και ανήκουστο. Η κατηγορία, για 45 (οι 4 νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα?

«Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα. Κατά την σύλληψη του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2 ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».

Τουτέστην, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες, 45 βαριοπούλες , 45 σφεντόνες, και υπολογίζω περί τις 150-200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε, αλλά μ’ αυτές τις αδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη. Οι περισσότεροι δεν υπέγραψαν, εγώ δήλωσα αθώος και ότι αρνούμαι τις αστείες αυτές κατηγορίες και ότι θα μιλήσω μόνο παρουσία δικηγόρου, και υπέγραψα.

Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό σταυρό (9 ώρες αργότερα). Σε μερικά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν ράμματα που χρειαζόταν, γιατί οι πληγές είχαν κλείσει.

Φαγητό δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ. […]

Την επομένη το πρωί μας φωτογράφησαν, και περιμέναμε από τις 9 που υποτίθεται θα μας πήγαιναν στην Ευελπίδων μέχρι τις 7 το απόγευμα που μας πήγαν τελικά. Βλέπετε, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, και μία χαρά εξυπηρετεί τους σκοπούς της. Στις 2 περίπου επιτέλους είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές, και τσιγάρα στα παιδιά (κακή επιλογή γιατί ο χώρος έγινε απίστευτα αποπνικτικός). Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα, ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω).

Συνέχεια μας τρομοκρατούσαν λέγοντας μας ότι θα μείνουμε και άλλη μέρα μέσα τελικά, γιατί η γραφειοκρατία είχε καθυστερήσει τις διαδικασίες κ δεν θα προλαβαίναμε το αυτόφωρο.

Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε ότι θα περνάγαμε αυτόφωρο και μετά θα φέυγαμε), ο οποίος πρωτοφανώς ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ’ αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον 6^ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι ανεξάρτητη κομματικών φραγμών.

Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μας και μας μετέφεραν συνοδεία 25 ασφαλητών και δεν ξέρω και γω πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες. Οι κλούβες είχαν κελιά των τεσσάρων που κανονικά δεν χωράγανε ούτε 2 άτομα, και έκλειναν ερμητικά με σιδερένιους τοίχους που είχαν μόνο μικρές τρυπούλες για να παίρνεις αέρα. Δεν ξέρω καν πόσοι αστυνομικοί και ζητάδες και περιπολικά μας ακολουθούσαν και άνοιγαν τον δρόμο, αλλά ακούγονταν πολλοί (είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα οι έξυπνοι).

Στο δικαστήριο και έπειτα από 24 ώρες κράτησης και αϋπνίας πρακτικά, μπορέσαμε να δούμε για μία στιγμή και από μακριά τους γονείς μας. Μερικοί κατάφεραν και μπήκαν και στο δικαστήριο για λίγο, άλλους δεν τους αφήσανε καν. Και άρχισε το θέατρο του παραλόγου. Αφού μας κάθισαν αλφαβητικά και ο καθένας ανακοίνωσε τη σχολή του, οι 30 περίπου δικηγόροι που ήταν μέσα στην αίθουσα ζήτησαν την τριήμερη αναβολή που δικαιούται οποιοσδήποτε συλληφθέντας για να ετοιμάσει την απολογία του. Η μόνη περίπτωση να μην σε αφήσουν να φύγεις ελεύθερος από κει για το τριήμερο είναι ή να μην έχεις καθαρό ποινικό μητρώο, ή να μην έχεις γνωστή κατοικία, ή η κατηγορία σου να είναι πολύ βαριά, ή γενικά να συντρέχει κάποιος λόγος που να σε καθιστά ύποπτο φυγής. Διακόπτουν λοιπόν οι «αδιάβλητοι» δικασταί για 5 (και καλά) λεπτά, και επιστρέφουν μετά από 50!!!!!!!!! Λέει λοιπόν ο εισαγγελέας, με σίγουρη, τρεμάμενη φωνή:

«Σέβομαι την ιδιότητα του φοιτητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν τους αφήσουμε ελεύθερους το τριήμερο δεν θα επαναλάβουν τις πράξεις που έκαναν, και άρα εισηγούμαι την τριήμερη κράτησή τους»

Ο άνθρωπος αυτός δεν δίστασε να μας καταδικάσει σε τελείως άκυρη χρονική στιγμή, τη στιγμή που έπρεπε να εξετάσει αν ήμασταν γνωστοί εγκληματίες και ύποπτοι φυγής. Δεν μπορώ καν να μετρήσω (γιατί δεν ξέρω ακριβώς) πόσους δικονομικούς νόμους παρέβη εκείνο το δικαστήριο. Σαφής στόχος αυτής της εισήγησης ήταν η προληπτική και παραδειγματική τιμωρία μας επειδή συμμετείχαμε στην πορεία. Στα 50 λεπτά που μεσολάβησαν, φαντάζομαι (και όλοι οι δικηγόροι το ίδιο φαντάστηκαν) ότι ο κύριος αυτός πήρε και δέχτηκε τηλέφωνα από πολύ ψηλά. […]

Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι δικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά. Μέσα λοιπόν στην αίθουσα ήταν οι δικηγόροι, 30 περίπου ασφαλήτες, και περίπου 15-20 ένστολοι αστυνομικοί. Έξω από την αίθουσα υπήρχαν παρατεταγμένα ΜΑΤ. Οι γονείς διαμαρτυρήθηκαν πολύ έντονα, αφού οι αστυνομικοί και οι δικαστές δεν τους άφησαν να μπουν με τη δικαιολογία ότι «δεν χώραγαν στην αίθουσα»!!! Πώς να χωρέσουν, με 50 αστυνομικούς και 49 κατηγορούμενους?????? Είπαμε, έπιασαν την Αλ Κάιντα, οι έξυπνοι. […]

Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απ’ έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή εντός του 15μέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν κάνει την εισήγηση η εισαγγελέας , ακούμε από τον διάδρομο φωνές και φασαρία. Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο». Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαν να πιάνουν και εμάς που ήμασταν μέσα στην αίθουσα. Ένας πατέρας προσπάθησε να μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα γκλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε εξ’ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο και απαγορεύεται ρητά ακόμα και από την αστική δικαιοσύνη. […]

Δεν ξέρω άλλες λεπτομέρειες του τι έγινε έξω αφού ήμουν μέσα, αλλά ξέρω ότι η εισαγγελέας έτρεμε και αυτή λέγοντας ότι προτείνει να πάρουμε την αναβολή. Επίσης ξέρω ότι οι ένστολοι που ήταν μέσα αναρωτιόντουσαν δυνατά, πώς είναι δυνατόν να έχουν τόσο μαλάκες συναδέλφους. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει συγκεκριμένος νόμος που απαγορεύει τη χρήση των χημικών μέσα στα δικαστήρια συγκεκριμένα. Στο "Ελλαδιστάν" όμως, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Με τα πολλά φύγαμε, και μετά από λίγες ακόμα μικροαναταραχές. […] "

Το πλήρες κείμενο βρίσκεται εδώ : http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=674069

ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ;

Το παρακάτω αποτελεί απόσπασμα απο συνέντευξη ενός γονιού φοιτητή. Ο ίδιος δηλώνει πως, αν και το παιδί του δεν έχει υποστεί μέχρι τώρα την βίαιη καταστολή των ΜΑΤ, δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον.

"Μέσα σε όλο αυτό τον χαμό των πληροφοριών, των βίντεο, των ρεπορτάζ και αναλύσεων που καθημερινά μας βομβαρδίζουν τα ΜΕΣΑ ένα χρόνο τώρα, βλέπουμε εικόνες παιδιών ξεσηκωμένων, που έχοντας παρατήσει τα πάντα, έχουν βγει στους δρόμους και δέρνονται, βρίζονται, αποκρούονται με χημικά και βόμβες κρότου-ήχου και κάποια από αυτά σέρνονται στα δικαστήρια.

- ΄Αραγε ποια είναι όλα αυτά τα παιδιά;

- Κάποιοι που επαναστάτησαν χωρίς αιτία, ή που βγήκαν στο δρόμο ακολουθώντας την εντολή κάποιας παράταξης;

- Κάποιοι που επέλεξαν αυτόν τον τρόπο για να αποφύγουν τα μαθήματα και έτσι να επιμηκύνουν αυτή την περιπέτεια που λέγεται «Ελληνικό Πανεπιστήμιο» και έτσι να καθυστερήσουν την έξοδό τους στην-παραγωγή- γιατί ξέρουν ότι τους περιμένει; -ανεργία-μισθοί πείνας-αναξιοκρατία-διαφθορά ;

- Είναι αυτοί που χωρίς ενδοιασμό καταστρέφουν την δημόσια ή ιδιωτική
περιουσία ; είναι εχθροί; οι γνωστοί άγνωστοι ;

Μήπως μας έκαναν να ξεχάσουμε ότι είναι τα παιδιά μας ;
Αυτά που με πολλή αγωνία, κόπο και κόστος φέραμε στην πόρτα ενός Ελληνικού Πανεπιστημίου.
Αυτά που μεγαλώσαμε, κουβαλώντας την ίδια αγωνία για το μέλλον που τώρα πέρασε στους δικούς τους ώμους, αφού βλέπουν ξεκάθαρα πόσο αβέβαιο είναι;Ίσως και ακόμη χειρότερο από της δικής μας γενιάς.

Σαν γονείς βρεθήκαμε αρωγοί στον αγώνα τους έως τώρα……αλλά ψάχνω να βρω που είμαστε τώρα, τι κάνουμε, ποια είναι η θέση μας σε όλα αυτά.!!

Δεν υπάρχουμε ;
Αγωνιζόμαστε καθημερινά να τους προσφέρουμε πράγματα που δεν είναι αρκετά, για να μειώσουν την αγωνία και τους φόβους τους.

Η υπόστασή μας σαν «γονείς» και πολίτες αυτής της χώρας παύει να υφίσταται, εάν μείνουμε αμέτοχοι, εάν τώρα δεν βρεθούμε πλάι τους κυριολεκτικά, την επόμενη φορά που θα βρεθούν στο δρόμο να διεκδικήσουν…που κάποιος θα τα απωθήσει με χημικά, θα τα χτυπήσει, θα διαστρεβλώσει τον αγώνα τους.

Να μας βρει εκεί, συμπαραστάτες και μάρτυρες του αγώνα τους.

Μην ξεχνάμε την αγωνία της δικής μας γενιάς για ένα καλύτερο αύριο. Η αποτυχία του αγώνα που κάναμε ή που δεν κάναμε για ένα καλύτερο κόσμο, που θα σέβεται τα δικαιώματά μας σαν πολίτες, ΑΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΕΙ, ότι έχουμε ηθική υποχρέωση να συμπαρασταθούμε με σεβασμό στη δική τους ανάγκη να προσπαθήσουν…. και ίσως γιατί όχι, να τα καταφέρουν καλύτερα ! "

ΡΑΝΤΕΒΟΥ...

Σήμερα όλοι και όλα βρισκονται στον απόηχο της χθεσινής πορείας,μιας πορείας υπόδειγμα.Αναλογιζόμενος λοιπόν αυτον ακριβώς το χαρακτήρα της πορείας μου ήρθε στο μυαλό η ατελειωτη συζητηση των προηγούμενων ημερών για το πως θα καταπνιγούν τα φαινόμενα βίας.Μάλλον όμως θα ήταν καλύτερα να ποιάσουμε το πρόβλημα απο τη ρίζα
του.
Ποιόν συμφέρει να γίνονται επεισόδια;Το φοιτητή ή τη κυβέρνηση;Το φοιτητή ή την αστυνομία;Το φοιτητή ή τα Μ.Μ.Ε.;Επειδή μάλλον οι περισσότεροι θα σπεύσουν να απαντήσουν κανέναν,λοιπόν εγώ χωρίς κανένα δισταγμό,χωρίς καμία αμφιβολία
θα απαντήσω και στα τρία ερωτήματα τον δεύτερο.Τα βίαια επεισόδια είναι η αφορμή για να χαρακτηρίσουν ενα κίνημα χιλιάδων ως διαμαρτυρία μειοψηφίας,μια έντονη αντίδραση του ζωτικότερου τμήματος της κοινωνίας ως αλήτικη συμπεριφορά,μια κραυγή αγωνίας για το μέλλον ως θέληση για στασιμότητα.Τα ίδια επεισόδια είναι αυτά που δικαιολογούν τις ατελείωτες υπερωρίες που θα πληρωθει το εκλεκτό τμήμα της αστυνομίας "μας",αυτά που θα έχουν δράση ηρεμιστικού για τους σαν ερεθισμένους για βία αστυνομικούς.Αυτά ακριβώς τα επεισόδια είναι αυτά που θα δώσουν τροφή στους "αντικειμενικούς" δημοσιογράφους για βδομάδες,αυτά που θα δώσουν δουλειά σε κατα συνειδηση μαϊντανούς,αυτά που θα επιτρέψουν σε σχεδόν φασίστικής ιδεολογίας(;) δημοσιογράφους να εκφρασουν τις εσώψυχες ορμές τους.
Σε μία πορεία για την οποία είχε δημιουργηθεί κλίμα πολέμου δεν έγινε το παραμικρό.Τι συνέβη τελικά;Η επιτήρηση σε όλα τα μπλόκ εγινε ξαφνικά τόσο τέλεια σε μία βδομάδα;Οι κουκουλοφόροι εξαφανιστηκαν;Μάλλον όχι...Δε είμαι σε θέση να θεωρήσω (ούτε βέβαια και να αποκλείσω) οτι είναι βαλτοί!Μπορώ όμως εύκολα να θεωρήσω οτι το κλίμα τρομοκρατίας
που δημιουργείται σε όλες σχεδόν τις πορείες δεν είναι τυχαίο.Είναι ο μόνος τρόπος να χτυπήσουν την αντιδραση των φοιτητών!Τρομάζοντας τους νεότερους και αηδιάζοντας τους παλιότερους προσπαθούν να μικρίνουν το κίνημα.Εδειξαν οτι ,όταν θέλουν, μπορούν να κάνουν σωστα τη δουλειά τους.Ε,λοιπόν ας τη κάνουν γιατί το φοιτητικό κίνημα δε μπορεί κανείς να το μικρίνει!!Δε μπορεί κανείς ούτε καν να το ακουμπήσει!!Θα είναι πάντα μπροστά τους!!Πάντα δυναμικό!!Πάντα στους δρόμους!!
Ραντεβού λοιπόν την άλλη Πέμπτη....

"Bartimaeus"

Έξω απ’ την πορεία η αστυνομία…

Το χθεσινό συλλαλητήριο της Αθήνας ήταν το πιο ήσυχο από τη 15η Ιούνη του προηγούμενου έτους, όταν έπειτα από τη βάναυση καταστολή της 8ης Ιούνη τα ΜΑΤ πήραν εντολές να μην κάνουν απολύτως τίποτα. Βέβαια το χθεσινό συλλαλητήριο ήταν λίγο διαφορετικό. Δεν σημειώθηκαν καθόλου μα καθόλου επεισόδια!!!

Αυτό σίγουρα βοήθησε την κυβέρνηση να μην δημιουργήσει άσχημη εικόνα στον Πούτιν και μπορεί να αποδοθεί σε δύο παράγοντες άμεσα εξαρτώμενους ο ένας από τον άλλον.

Πρώτον, οι διμοιρίες των αστυνομικών δεν ακολουθούσαν από τα πλάγια ή από πίσω την πορεία και δεν σχηματίστηκε κανενός είδους αποκλεισμός ενός μέρους της πορείας από την υπόλοιπη. Αντιθέτως οι αστυνομικοί και τα ΜΑΤ βρίσκονταν σε κάθετους δρόμους και στοές (της Σταδίου και της Πανεπιστημίου) και στην Φιλελλήνων, και μάλιστα σε πολύ μεγάλη απόσταση από τον όγκο των διαδηλωτών. Έτσι δεν υπήρχε το κλίμα τρομοκρατίας που υπάρχει συνήθως – όταν στα δυο μέτρα πίσω σου αριστερά και δεξιά σου υπάρχουν καμιά δεκαριά πάνοπλοι ΜΑΤάδες, φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες, δηλώνοντας σου, μ' αυτό τον τρόπο ότι πρόκειται να σε πνίξουν στα χημικά.

Δεύτερον κανείς δεν πέταξε ούτε μια πέτρα, ούτε ένα νεράντζι, ούτε ένα μπουκάλι. Προφανώς γιατί η αστυνομία επέβλεπε από μακριά την πορεία και δεν προκαλούσε με την παρουσία της. Συνήθως τέτοιες πράξεις (πέταγμα αντικειμένων) είναι που τσαντίζουν τους ευαίσθητους ΜΑΤάδες με αποτέλεσμα να ξεσπάνε στους φοιτητές.

Αφήνουμε έξω την περίπτωση οι κουκουλοφόροι να είναι καλοθελητές της αστυνομίας. Αν το δεχόμασταν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι πήραν διαταγές να μην δημιουργήσουν πρόβλημα, επειδή χθες ήταν ειδική μέρα λόγω του Ρώσου προέδρου. Αποκλείοντας αυτό, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όσο η αστυνομία κρατά αποστάσεις από τη διαδήλωση δεν δημιουργεί κλίμα τρομοκρατίας (πράγμα που φοβάμαι ότι συνήθως το επιδιώκει). Άρα οι διαδηλωτές είναι ήσυχοι και όποιοι «κακόβουλοι» θέλουν να παίξουν πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ δεν μπορούν.

Ένα είναι το συμπέρασμα λοιπόν: «Έξω απ' την πορεία / η αστυνομία».

Zapata

Δημοκρατία(;)

Έψαξα στο λεξικό και βρήκα έναν ορισμό πολύ ενδιαφέροντα τον οποίο παραθέτω παρακάτω :

Δημοκρατία : (η) ουσ. [αρχ. Δημοκρατία , δημοκρατέομαι –ούμαι] πολίτευμα λαϊκής κυριαρχίας, όπου ο λαός κυβερνά με αιρετούς αντιπροσώπους του :

Στη δημοκρατία, αυτός που βάνει το νόμο είναι ο ίδιος ο λαός, με την εξουσία που δίνει στους καλύτερους, κι όχι ο τύραννος. Αντιθ. τυραννία, απολυταρχία || χώρα που κυβερνιέται με τέτοιας μορφής πολίτευμα.

Παρακάτω παρατίθενται ορισμένα «είδη» δημοκρατίας :

Δημοκρατία άμεση, που λειτουργεί με απευθείας άσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων του λαού σε συνέλευση (όπως στην αρχ. Αθήνα).

Δημοκρατία έμμεση ή αντιπροσωπευτική, η συνήθης μορφή δημοκρατικού πολιτεύματος κατά την οποία η πολιτική εξουσία ασκείται από το λαό, με εκλεγμένους αντιπροσώπους του.

Βασιλευομένη δημοκρατία, κατά την οποία ο ανώτατος άρχοντας είναι κληρονομικός.

Προεδρευομένη δημοκρατία, κατά την οποία ο ανώτατος άρχοντας εκλέγεται από το λαό έμμεσα διά αντιπροσώπων του.

Προεδρική δημοκρατία, κατά την οποία ο ανώτατος άρχοντας εκλέγεται άμεσα από το λαό.

Λαϊκή δημοκρατία, το πολίτευμα που εφαρμόστηκε στις λεγόμενες «ανατολικές χώρες» μετά το ΄Β παγκόσμιο πόλεμο.

Προεδρευόμενη Kοινοβουλευτική Δημοκρατία, θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία, όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Πιστεύετε ότι εφαρμόζεται κάποιο από αυτά στην Ελλάδα? Εγώ όχι. Ίσως για να λύσουμε τα προβλήματα που υπάρχουν πρέπει να ξεκινήσουμε αναθεωρώντας τα πολύ απλά και βασικά όπως τι σημαίνει δημοκρατία.

wake up

Κατω η Χούντα του Καραμανλη

Και για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμα η ελληνική κοινοβουλευτική δημοκρατία μόλις ανατράπηκε .Και ανατράπηκε χωρίς νεκρούς ,όχι όμως αναίμακτα .Απ’ ότι φαίνεται η δεξιά και οι θεωρίες του φασισμού έχουν κάνει σημαντική πρόοδο ,δεν χρειάζονται άρματα μάχης για να εισβάλλουν σε ένα πανεπιστημιακό άσυλο ,απλά ένας πουλημένος πρύτανης ,και πιστέψτε με υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι .Το κλασσικό επιχείρημα για προστασία του πολιτεύματος από τους κομμουνιστές έχει αντικατασταθεί από την υποχρέωση για προστασία ,από αυτούς που διαδηλώνουν και συμμετέχουν σε φοιτητικούς συλλόγους και δεν ανήκουν στα δεξιά .Οι ασφαλίτες αντικαταστάθηκαν από αστυνομικούς που απλά δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο και από μέλη νεολαίας δεξιών κομμάτων .Και όσο περισσότερο αναλογιστείτε και σκεφτείτε τόσο περισσότερο θα τρομάξετε .

Όμως κάθε δικτατορία που σέβεται τον εαυτό της θέλει και τους χαφιέδες της και όπως φαίνεται η νέα δημοκρατία έχει στηριχτεί περισσότερο από κάθε άλλη δικτατορία σε αυτούς .Όλοι ξέρετε σε ποιους δημοσιογράφους αναφέρομαι και δυστυχώς είναι πολλοί και πρώτα ονόματα .Δουλεύουν στα κανάλια με τις μεγαλύτερες ακροαματικότητες και τις περισσότερες διαφημίσεις ,όπως ΑΝΤ1,MEGA ,ALPHA .Μερικοί από αυτούς εισπράττουν κάποια εκατομμύρια ευρώ ετησίως για να καταστρέφουν τα όνειρα των πολιτών ,να παρουσιάζουν άοπλους και συνειδητοποιημένους φοιτητές σε κάφρους που βγαίνουν για να τα σπάσουν .Αλλά όμως οι φοιτητές δεν είναι μπάτσοι ,γουρούνια ,δολοφόνοι ,δεν έχουν ξεπουληθεί ακόμα .Δεν θα συμβιβαστούν ποτέ σε 500 ευρώ και σε μισθούς πείνας και για αυτό βγαίνουν στους δρόμους ,σε αντίθεση με όλους αυτούς που δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο και εκτελούν φασιστικές εντολές για τη διάσπαση μίας ειρηνικής πορείας για ψίχουλα .Όμως κάποια στιγμή και αυτοί θα εξεγερθούν και θα έρθουν στο πλευρό μας .Όταν θα καταλάβουν πως είναι τα πραγματικά θύματα, γιατί ένας ματωμένος φοιτητής είναι ήρωας ,αλλά ένας ιδρωμένος μπάτσος στη λέξη «ΤΙΜΗ» θα απαντά 500 ευρώ !Όλοι αυτοί νομίζουν πώς υπηρετούν την πατρίδα ,αλλά υπηρετούν τον φασισμό και στις δικτατορίες τα θύματα είναι πάντα οι φασίστες !

Ήρθε η ώρα που όλοι πρέπει να βγούμε στους δρόμους και να δείξουμε σε όλους τους σιωπηλούς συνένοχους αυτής της κατάστασης πως πρέπει να εγερθούν .Αν δεν εγερθούν εμείς που θα συμμετάσχουμε σε αυτές τις διαδηλώσεις δε θα έχουμε αποτύχει ,γιατί θα έχουμε κάνει το καθήκον μας και θα έχουμε κάνει την αρχή για το τέλος τους .

Κλείνοντας όπως είπε και ο Κώστας Καραμανλής ,ο εραστής του Χίτλερ και όλο το προδοτικό του συμβούλιο,ο διάλογος για την παιδεία τελείωσε ,ας συζητήσουμε για την ανατροπή και τον εξοστρακισμό των φασιστών!!! Ήρθε το τέλος σας ,το πολιτικό ,γιατί όλοι εμείς δεν είμαστε σαν τα μούτρα σας !!!

Axis of evil

Μην Ανησυχείτε για Τίποτα

Επανέρχομαι στο θέμα των αστυνομικών τώρα, γιατί μετά την ερχόμενη Πέμπτη δεν θα είμαι σε κατάσταση ψυχικής ηρεμίας για να γράψω ένα σοβαρό άρθρο.

Αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση και διαβάζουμε στις εφημερίδες είναι ότι η αστυνομία σε κάθε πορεία χτυπάει, πετάει δακρυγόνα, κάνει συλλήψεις. Παρόλα αυτά κανένας κουκουλοφόρος δεν έχει συλληφθεί, τουλάχιστον εν ώρα… κουκουλοφορίας. Εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι ένα εκ των δύο τινών συμβαίνει. Είτε η αστυνομία δεν μπορεί – σημειώνω για να είμαι πιο ξεκάθαρος, δεν είναι ικανή – να συλλάβει τους κουκουλοφόρους, είτε δεν θέλει να τους συλλάβει.

Εάν δεν είναι ικανή να συλλάβει τους ταραξίες κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων (π.χ. συλλαμβάνει 60 φοιτητές την ώρα που σε απόσταση 20 μέτρων κουκουλοφόροι καίνε φυλάκιο), τότε τι μπορεί να μας πείσει ότι θα μπορεί να τους συλλάβει αν έχει επαυξημένες δικαιοδοσίες, όπως την δυνατότητα να μπει στον πανεπιστημιακό χώρο, ή να χρησιμοποιήσει λαστιχένιες σφαίρες εναντίον των διαδηλωτών (ακούστηκε σήμερα και αυτό).

Αν πάλι δεν θέλει… μπορούμε να υποθέσουμε ότι εξυπηρετείται από τη δράση τους ώστε να καταστέλλει το φοιτητικό κίνημα. Επειδή αυτό είναι επικίνδυνο για τους πολίτες; Μάλλον επειδή είναι επικίνδυνο για την κυβέρνηση. Άρα οι ευθύνες πάνε ψηλότερα από τον γενικό αστυνομικό διευθυντή, στον υπουργό ή ίσως στον πρωθυπουργό.

Ακόμα κι έτσι όμως, όλη αυτή η αστυνομική βία ενάντια σε ανυπεράσπιστους, κυριολεκτικά άοπλους φοιτητές, δεν είναι δυνατόν να προέρχεται από τη ζέση των ΜΑΤ να είναι καλοί εργαζόμενοι. Προφανώς μέσα στο κλίμα καταστολής, και τις εντολές να καταπνιγεί όποια αντίδραση προερχόμενη από τις «μειοψηφίες», δίνεται η ευκαιρία στους κρανοφόρους υπερασπιστές της δημοκρατίας να βγάλουν τον «καλύτερο» εαυτό τους. Τον φασιστικό, ακροδεξιό, χουντικό εαυτό τους. Να εκφράσουν όλα τους τα κόμπλεξ μέσω του γκλομπ, να βγάλουν όλο τους το μίσος μέσω των ληγμένων – και ούτως ή άλλως ακατάλληλων – χημικών.

Μπορεί βέβαια οι praetores urbanis ή turbanis να μην είναι φασίστες και άδικα τους κατηγορώ. Μπορεί απλά να φοβούνται και θέλοντας να υπερασπιστούν τη ζωή τους, τη ζωή των φιλήσυχων πολιτών και τις περιουσίες τους, να εφαρμόζουν το ρητό που λέει «η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα». Αμύνονται δηλαδή. Εις τον κύβο. Όμως τότε εγείρεται το ερώτημα, κατά πόσο μπορούν να χειριστούν το φόβο ή το θυμό τους. Διότι θυμώνουν εύκολα απ' ότι φαίνεται, και την πληρώνουν οι φοιτητές.

Zapata

Η δικαιοσύνη είναι τυφλή ... απο τα δακρυγόνα

Δευτέρα 12/03, ημέρα που οι συλληφθέντες της τελευταίας πορείας στην Αθήνα θα οδηγούνταν στο δικαστήριο για να «απολογηθούν». Δυστυχώς όμως η δικαιοσύνη εκείνη την στιγμή απουσίαζε και είχε αφήσει στον αυτόματο τηλεφωνητή τα ΜΑΤ. Κάποιοι, φαίνεται, θεώρησαν απολύτως αναγκαίο οι δυνάμεις καταστολής να σταθούν αρωγοί στο δύσκολο έργο της δικαιοσύνης!

Το αποτέλεσμα πιθανότατα ξεπέρασε ακόμη και τις μεγαλύτερες προσδοκίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Οι θέσεις στο δικαστήριο «πιασμένες» από αστυνομικούς καμουφλαρισμένους με πολιτικά, ενώ ακριβώς έξω από το δικαστήριο σύννεφα δακρυγόνων για να καταστείλουν –με τον γνωστό τους δημοκρατικό τρόπο πάντα- τους «επικίνδυνους» γονείς που είχαν την εύλογη απαίτηση να παραστούν στη δίκη των παιδιών τους … Οι διαμαρτυρίες έφτασαν τελικά και στον προϊστάμενο του Πρωτοδικείου, ο οποίος έσπευσε να κάνει…το απόλυτο τίποτα. Η ποσότητα δακρυγόνων ήταν τέτοια που οι καπνοί έμπαιναν μέσα στο κτίριο, όμως αυτό δεν κρίθηκε αρκετό από τους άνδρες των ΜΑΤ, οι οποίοι δεν δίστασαν να ρίξουν δακρυγόνα ακόμη και μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Είχαν περίσσευμα υλικού φαίνεται και έριχναν για να μην τους μείνει στο ράφι! Μάλλον όλοι καταλαβαίνουμε πως τα χρήματα για την παιδεία κάπου χάθηκαν στο δρόμο και κατέληξαν στο υπουργείο δικαιοσύνης για να επενδυθούν σε δακρυγόνα και άλλα μέσα καταστολής.

Αυτή είναι η δημοκρατία του σήμερα : χημικά ακόμη και στο Ναό της Δικαιοσύνης, τα ελληνικά δικαστήρια. Αν οι κουκουλοφόροι « βεβήλωσαν» το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη βάζοντας φωτιά στο φυλάκιο, τότε τα ΜΑΤ που έριξαν χημικά, ακόμη και εξ 'επαφής, στους συγκεντρωμένους γονείς μπροστά στις πόρτες του δικαστηρίου τι διέπραξαν ; Θεάρεστο έργο μήπως ; Παρόλα αυτά, γονείς και φοιτητές, μην ανησυχείτε!! Όπως είπε και ο σεβαστός κ. Τ. Κουίκ σε δελτίο ειδήσεων του καναλιού του, πιθανόν τα ληγμένα δακρυγόνα να είναι λιγότερο επιβλαβή γι' αυτό και τα πετούν έτσι ασύστολα οι δυνάμεις καταστολής… Αυτό βέβαια θα πρέπει να το πει στον γονέα που μεταφέρθηκε λιπόθυμος από τα χημικά στο νοσοκομείο. Και δυστυχώς δεν είναι ο μόνος. Τον τελευταίο καιρό, οι δημοκρατικές διαδικασίες που χρησιμοποιούν τα ΜΑΤ γεμίζουν κάθε εβδομάδα τα νοσοκομεία της Αθήνας. Η Δημοκρατία φαίνεται να χάνεται ολοένα και περισσότερο μέσα στις ομίχλες των χημικών …

Χωρίς Κουκούλα

Η Ελληνική Αστυνομία σας εύχεται καλά χριστούγεννα και καλές βουτιές.

Αν και έχουν περάσει αρκετές μέρες από τις συγκεκριμένες διαδηλώσεις, δημοσιεύουμε απλά μια απόδειξη ότι οι αστυνομικοί είναι ανεκπαίδευτοι και δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά το θυμό ή το φόβο τους ώστε να κάνουν πιο ασφαλή τα συλλαλητήρια.

Χωρις Κουκουλα, και

Zapata

ΑΔΕΛΦΕΣ ΨΥΧΕΣ

Όπως όλοι μπορείτε να παρατηρήσετε στις φωτογραφίες και στα βίντεο που κυκλοφορούν και περιφέρονται σε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα για περίπου 1 ώρα κάθε μέρα πρωταγωνιστούν δολοφόνοι .Σύμφωνα με τις επίσημες κρατικές αρχές αυτής της δημοκρατίας κατηγορούνται φοιτητές για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά των ανήμπορων αστυνομικών ,που για ακόμη μία φορά προσπάθησαν να προστατεύσουν την περιουσία των ανήμπορων πολιτών (Eurobank ,alpha bank ,starbucks ,Μεγάλη Βρετανία) .Επίσης η αστυνομία κατάφερε με επιτυχία να συλλάβει και να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης 40 ανθρώπους που ήταν αποφασισμένοι να σκοτώσουν ,να βανδαλίσουν και να διαταράξουν την κοινή ησυχία (συνήθεις κατηγορίες για συλληφθέντες πορειών) .

Ευτυχώς οι αστυνομικοί μερίμνησαν για όλους τους αθώους πολίτες που δεν μπόρεσαν να περάσουν από το κέντρο της Αθήνας με τα αυτοκίνητά τους για να πάνε να δουλέψουν στα εργοστάσια ,και στο διάλειμμα της εργασίας τους να φάνε λίγο ψωμί με ελιές και μία τομάτα κομμένη στα τέσσερα .

Το μόνο σημείο που απέτυχε η ελληνική αστυνομία ήταν πως δεν κατάφερε να προστατεύσει το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη από τη βεβήλωση ,αλλά και να προστατεύσει τη βουλή από πιθανή επίθεση των δολοφόνων .Απευθυνόμενος πως όλους τους αστυνομικούς που στην Τρίτη λυκείου κατάφεραν να βγάλουν την τεράστια βαθμολογία του 12 και απέδειξαν πως ανήκουν στην ομάδα των διανοούμενων αυτής της χώρας ,έχω να πω πως έκαναν μια χαρά τη δουλεία τους τελικά .Ξεφορτώθηκαν όλα τα χημικά τους κατάφεραν να συλλάβουν τους δολοφόνους και απέδειξαν τον ανδρισμό τους χτυπώντας κοπέλες με τα κλομπ τους .Τέλος κατάφεραν να μετατρέψουν μία πορεία από ειρηνική σε αιματηρή ,αλλά όμως ηρωική .Σε ευχαριστούμε μεγάλε και περήφανε προστάτη μας ,σε ευχαριστούμε διανοούμενε ,έκανες όλα όσα σου ζήτησαν για μία χούφτα ψίχουλα ,σε αγαπάμε ,όλοι σε νιώθουμε σαν ΑΔΕΛΦΗ ψυχή μας .

axis of evil

ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ (ΕΠΙ)ΒΙΩΝΟΥΜΕ

Στην Ελλάδα ο μέσος τρόπος ζωής είναι να τελειώσεις το σχολείο, να σπουδάσεις οτιδήποτε, να βρεις μία δουλειά για να βγάζεις τα προς το ζην, να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά, να πάρεις δάνειο για να βρεις ένα σπίτι να ζήσει η οικογένεια σου ή για να αγοράσεις ένα αυτοκίνητο, να παλέψεις για να μορφώσεις τα παιδιά σου και να τα σπουδάσεις και να περιμένεις να βγεις στη σύνταξη (αλλά όχι σύντομα γιατί έχεις και ένα δάνειο να πληρώσεις). Βέβαια αν έχεις καλές γνωριμίες, ή πατήσεις επί πτωμάτων – γιατί στην Ελλάδα βρισκόμαστε – μπορείς να έχεις κάτι καλύτερο από αυτό, δηλαδή ένα μεγάλο σπίτι, ωραίο αμάξι, καλή δουλειά με καλό εισόδημα, εξοχικό, και τα παιδιά θα σπουδάσουν στο εξωτερικό. Η ερώτηση που τίθεται είναι «μας αξίζει κάτι τέτοιο;». Και η απάντηση είναι όχι. Δεν μας αξίζει να μας δίνουν την επιλογή να γίνουμε διεφθαρμένοι για να έχουμε μία καλή ζωή ή να είμαστε τίμιοι και να ζούμε μίζερα. Μας αξίζει το καλύτερο και πρέπει να το διεκδικήσουμε. Αυτό κάνουν και τόσες χιλιάδες φοιτητών που βγαίνουν εκεί έξω και πολεμάνε στην κυριολεξία για να μπορέσουν οι επόμενες γενιές να έχουν αυτό που πραγματικά τους αξίζει. Αν δεν γινόταν τώρα θα γινόταν κάποια στιγμή σίγουρα γιατί δεν γίνεται να σκύβεις το κεφάλι και να βλέπεις να σου παίρνουν από τα χέρια αυτά που δικαιούσαι με την πρόφαση ότι είναι για το καλό σου. Σίγουρα δεν θα λυθούν όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στην σημερινή εκπαίδευση με μερικές διαδηλώσεις αλλά θα γίνει μία προσπάθεια να κρατηθεί η ελπίδα ζωντανή, η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, η ελπίδα να μπορούμε να χαρούμε τη ζωή και όχι να πολεμάμε για αυτή, η ελπίδα να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο.

wake up

Στον πάτο... κι ακόμη παρακάτω

Η κοινωνία έχει πέσει σε χειμερία νάρκη, μια χειμερία νάρκη η οποία συντηρείται μέσα στη φορμόλη των τηλε-σκουπιδιών, της χυδαίας αυτής υποκουλτούρας που μας βομβαρδίζει καθημερινά με κάθε είδους άχρηστες και «ακίνδυνες» πληροφορίες. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι το σοβαρότερο πράγμα που μπορεί να μας απασχολεί είναι ποιοι είναι οι υποψήφιοι της Eurovision, ποιο talent show έβγαλε τα περισσότερα ονόματα, ποιος διάσημος χώρισε με ποιόν και ποιο serial κάνει τα μεγαλύτερα νούμερα. Αν σε κάποιους αυτή η έξαρση της υποκουλτούρας μοιάζει τυχαία, τότε καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν, αφού έχει γίνει πια φανερό ότι αποτελεί μια μεθοδευμένη προσπάθεια να μας απασχολήσουν, αν όχι να μας αποκοιμίσουν, να μας αποπροσανατολίσουν από τα καθημερινά και ζωτικής σημασίας προβλήματα.

Είναι πιο ακίνδυνο για όλους η νεολαία να ψηφίζει ποιος παίκτης θα βγει από το reality από το να διαμαρτύρεται όταν του αρπάζουν τα δικαιώματα του. Άρτος και Θεάματα, για να μένουν οι μάζες αποχαυνωμένες μπροστά στο χαζοκούτι τη στιγμή που σου παίρνουν ένα-ένα τα εργασιακά σου δικαιώματα, τη στιγμή που τα ΜΑΤ ξυλοκοπούν το γείτονα, το φίλο, το συμφοιτητή σου. Έγιναν αυθεντίες οι τακτικοί σχολιαστές-μαϊντανοί και ο λόγος τους είναι σωστός ακόμη και αν με τα μάτια μας βλέπουμε το αντίθετο. Σπέρνουν τον πανικό, πείθουν τον κάθε πολίτη μέσα από μια καθημερινή προπαγάνδα η οποία βασίζεται στον γκεμπελισμο ότι απειλείται, ώστε να καταλύονται και άλλες ελευθερίες από την εκάστοτε εξουσία με υποτιθέμενο σκοπό τι άλλο από «την δική μας ασφάλεια»! Το μέλλον μας φαντάζει Orwell-ικο…

Βλέπουμε το βουλευτή ο οποίος είναι στη θέση που είναι χάρη στη δική μας ψήφο να γίνεται πλούσιος εν ριπή οφθαλμού και δεν μας προβληματίζει. Διορίζεται πριν από εμάς αυτός που έχει το πιο καλό «βύσμα» αλλά συνεχίζουμε να μην πτοούμαστε. Βγαίνει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και συγχαίρει τα ΜΑΤ που ξυλοκόπησαν άγρια και «ράντισαν» με χημικά τους διαδηλωτές ενώ για άλλη μια φορά οι κουκουλοφόροι διέφυγαν σαν κύριοι, αλλά δεν μας φαίνεται τίποτα παράξενο. Βλέπουμε το δήμαρχο μας να χτίζει βίλες και εμείς να συνεχίζουμε να ζούμε σε μια πόλη-σκουπιδότοπο και τον ξαναψηφίζουμε. Κανείς δεν εκπλήσσεται! Η νοοτροπία της νέας εποχής είναι : «Έτσι κάνουν όλοι, τι μπορώ να κάνω εγώ» ;

Ναι, η κοινωνία είναι διεφθαρμένη. Ναι, οι σάρκες της είναι σάπιες μέχρι το κόκαλο. Ναι, όπου και αν κοιτάξεις βλέπεις αδικία και εκμετάλλευση. Τι μπορεί ο καθένας να κάνει; Να αφήσει το βολικό του καναπέ, να κλείσει το χαζοκούτι να βγει έξω για να διαπιστώσει με τα μάτια του ότι ακούει και ότι δεν ακούει, να μην αναπαράγει την αδικία και τη διαφθορά που βλέπει γύρω του, να διεκδικεί τα δικαιώματα που του ανήκουν, να μην είναι φερέφωνο κανενός, να δείχνει ότι ακόμη σκέφτεται και αισθάνεται. Με λίγα λόγια, να είναι ελεύθερος!

Χωρίς Κουκούλα

(Παρα)πληροφόρηση

Τα εξώφυλλα των περισσότερων εφημερίδων έδειχναν και έλεγαν το ίδιο πράγμα: «δεν σεβάστηκαν το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη». Ελάχιστες οι εξαιρέσεις αυτών που φωνάζουν ακόμα την αλήθεια, ή τουλάχιστον την αλήθεια κατά προσέγγιση, σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί το ψέμα, η συγκάλυψη, η παραπλάνηση.

Λίγοι είναι αυτοί που δεν δείχνουν το δάχτυλο αλλά το δάσος. Αυτοί που δεν κατηγορούν τους κουκουλοφόρους που έκαψαν το φυλάκιο του εύζωνα, αλλά την αστυνομία που εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να σπάσει την πορεία και να συλλάβει φοιτητές, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με το περιστατικό. Αυτοί που δεν κατηγορούν τους φοιτητές ότι δεν θέλουν την αλλαγή, αλλά την κυβέρνηση που περνάει έναν αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο κόντρα σε όλους.

Ακόμα κι αν όλοι στη διαδήλωση μαζεύονταν και αποφάσιζαν να κάψουν το φυλάκιο, και πάλι δίκιο θα είχαν. Γιατί οι νέοι δεν σκέφτονται όπως οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, όπως οι συντηρητικοί παππούδες και γιαγιάδες. Είναι εκ φύσεως επαναστάτες. Και όταν διαμαρτύρονται για το δικαίωμά τους στη μόρφωση, στην ελεύθερη και δωρεάν δημόσια παιδεία, δεν τους νοιάζει αν θα καταστραφεί το ξύλινο καλύβι που συμβολίζει το παρελθόν, την ώρα που καταστρέφεται το μέλλον τους, όχι συμβολικά αλλά πραγματικά.

Κι αυτοί που αντί να δείχνουν τη βάναυση καταστολή της πορείας από τους εθνικόφρονες επίλεκτους της ελληνικής αστυνομίας, αντί να εστιάζουν στον βιασμό του δημόσιου πανεπιστημίου, ασχολούνται με τη «βεβήλωση του ιερού μνημείου του αγνώστου στρατιώτη», δεν έχουν άλλο σκοπό από την παραπλάνηση και την εξυπηρέτηση συμφερόντων. Είναι αυτοί που στηρίζουν την δεξιά κυβέρνηση, και όποια κυβέρνηση, ενώ έπρεπε να ενημερώνουν το λαό. Και δυστυχώς αυτοί είναι οι περισσότεροι. Και στις εφημερίδες, αλλά κυρίως στα κανάλια.

Γι' αυτό έχουμε φτάσει στο σημείο να εμφανίζονται στα δελτία ειδήσεων εκπρόσωποι της δεξιάς και της ακροδεξιάς πιο συχνά κι από τους ίδιους τους παρουσιαστές. Γι' αυτό οι Γεωργιάδηδες (Νίκος και Άδωνις, αμφότεροι ακροδεξιοί, ως φαίνεται) αλωνίζουν στα πάνελ και σχολιάζουν τις διαδηλώσεις και τα θέματα των φοιτητών αντί για τους φοιτητές. Γι' αυτό οι αστυνομικοί, οι Μπαλάσκες και οι άλλοι νοσταλγοί των εποχών της «ένδοξης χωροφυλακής» μιλάνε πιο πολύ από τους φοιτητές, οι οποίοι απ' ότι φαίνεται καλούνται μόνο ως διακοσμητικοί στα δελτία των ειδήσεων.

Όμως κύριε Πρετεντέρη, κύριε Παπαδόπουλε, κυρία Ζαχαρέα, κυρία Τρέμη, κυρία Στάη, κύριε Κουρή της αυριανής και κύριε Τράγκα της βραδυνής, πάρτε το χαμπάρι, πως μπορεί να φτιάχνετε εσείς τις ειδήσεις αλλά δεν φτιάχνετε εσείς τα γεγονότα. Και η εξέγερση των φοιτητών συμβαίνει· είναι γεγονός. Είμαστε εδώ. Και δεν σας έχουμε ανάγκη.

Zapata

Αλιμονο σεβαστη κ. Μαριεττα...

Συγχαρητηρια! Καταφερατε το απιστευτο. Ξυπνησατε μια μεριδα του ελληνικου λαου απο το ληθαργο της, μια μεριδα του λαου που οσοι τα εβαλαν μαζι της δεν βγηκαν κερδισμενοι. Απο την προηγουμενη ανοιξη το Φοιτητικο Κινημα βγηκε στους δρομους συσπειρωμενο και με συγκεκριμενα αιτηματα, ακομη και αν τα ΜΜΕ προσπαθουν απεγνωσμενα να πεισουν τον κοσμο για το αντιθετο. Το Φοιτητικο Κινημα λεει ναι στην ανανεωση, αν και το εχετε κατηγορησει για το αντιθετο. Αυτο που προσπαθειτε ομως εσεις δεν ειναι ανανεωση, ειναι προσπαθεια να ικανοποιησετε "αλλου ειδους" συμφεροντα τα οποια ολοι γνωριζουμε...
Ιδου καποια απο τα τοσο "παραλογα" αιτηματα των φοιτητων. Η ελευθερη και δωρεαν παιδεια, το μεχρι προσφατα αναφαιρετο συνταγματικο δικαιωμα να υπαρχει ισοτητα και αξιοκρατια τουλαχιστον στον τομεα της μορφωσης.Ολα αυτα καταλυονται με την καταβολη διδακτρων και χρηματων για συγγραμματα καθως και με την ιδρυση μη κρατικων παν/μιακων ιδρυματων.Με λιγα λογια: "οποιος πληρωσε τον Κυριο οιδε" Φαινεται τελικα πως καποιοι δεν μας θελουν μορφωμενους! Αφου η γνωση ειναι δυναμη και η μορφωση ειναι επανασταση τοτε γιατι να μορφωνεται ο λαος, για να καταλαβαινει ποτε τον εκμεταλλευονται?
Οι φοιτητες ζητουν να παραμεινει ως εχει το ασυλο ωστε να μεινει το παν/μιο ενας χωρος οπου μπορουν να διακινουνται ελευθερα ιδεες και ιδανικα. Ξερετε πολυ καλα αλλωστε πως τα "ταραχοποια στοιχεια" ειναι συγκεκριμενα ατομα εκτος παν/μιου, τα οποια αν θελατε θα μπορουσατε να συλλαβετε εξω απο αυτο.
Ας ερθουμε ομως και στους περιφημους "αιωνιους" που επιβαρυνουν οικονομικα το παν/μιο. Αν θελετε πραγματικα να λυσετε το προβλημα κοιταξτε το στις ριζες του, γιατι δηλαδη ειναι "αιωνιοι" και μην τους πετατε απλα εξω απο τις σχολες. Μηπως γιατι με το λαμπρο αυτο συστημα εξετασεων εισαγονται σε σχολες που δεν τους αρεσουν, μηπως γιατι η οικονομια ειναι σε τετοιο τελμα που αναγκαζονται να δουλευουν αντι να διαβαζουν, μηπως γιατι απελπιζονται βλεποντας το πτυχιο τους (δηλαδη το διαβασμα τοσων ετων) να μην εξασφαλιζει το μελλον τους απενατι στον καθε εργοδοτη που τοσο ευκολα τους εκμεταλλευεται, μηπως γιατι, οπως το πατε, βλεπουν πως ακομη και να λιωσουν στα θρανια συνταξη δεν προκειται να παρουν ποτε...
Μετατρεψατε αργα και σταθερα το σχολειο απο ιερο χωρο γνωσης σε μισητο εξεταστικο κεντρο που δεν προσφερει πλεον ουσιαστικη γνωση, δεν θα σας επιτρεψουμε να κανετε το ιδιο και στο παν/μιο το οποιο για καποιους ανθρωπους ειναι ακομη χωρος ιερος!

Χωρις Κουκουλα

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Το να ψηφίζεις μόνος σου στη βουλή το νόμο-πλαίσιο που μόνος σου κατασκεύασες – χωρίς να σε ενδιαφέρει για τους φοιτητές ή τους καθηγητές – την ώρα που ακριβώς απ' έξω γίνεται η μεγαλύτερη καταστολή διαδήλωσης τα τελευταία χρόνια. Το να δίνει εντολή η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση στα ΜΑΤ να «διαλύσουν την πορεία». Έτσι στυγνά. Χωρίς καμία αιτία.

Και να βγαίνει μετά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και να δηλώνει πως είναι ευχαριστημένος από τους χειρισμούς της αστυνομίας, δηλαδή την ασύστολη χρήση βίας και χημικών, και τις τυχαίες συλλήψεις διαδηλωτών. Ωραία. Κανονικά την αστυνομία έπρεπε να καταργήσουν… Όχι το άσυλο. Και να τους απασχολεί όλους που βεβηλώθηκε το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη. Για τη βεβήλωση της δημόσιας παιδείας, για τη βεβήλωση των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν λέει κανείς τίποτα. Ούτε αιχμαλώτους πολέμου δεν ψεκάζουν με χημικά ενώ τους έχουν ήδη συλλάβει! Και ο κύριος Πολύδωρας είναι ευχαριστημένος. Όπως επίσης και η Μαριέττα, που τελικά ψήφισε αυτή και οι δικοί της το νόμο-πλαίσιο που μεταξύ τους έφτιαξαν. Τίποτα δεν γίνεται φυσικά χωρίς την απαραίτητη στήριξη από τα ΜΜΕ. Πρετεντέρηδες, Καψήδες, Παυλόπουλοι, Παπαδόπουλοι (να υποθέσω τυχαία η συνωνυμία με τον δικτάτορα), και χίλιοι άλλοι βυθίζουν τον κόσμο στο φόβο για το «πού βαδίζει η κοινωνία μας με τους κουκουλοφόρους να αλωνίζουν ανενόχλητοι την Αθήνα», αντί να αφυπνίζουν την κοινωνία για να δει ποιους έχει για κυβέρνηση. Ποιοι χουντικοί μας κυβερνάνε και εμείς νομίζουμε ότι έχουμε δημοκρατία. Αλλά φταίμε εμείς που καθόμαστε και τους αφήνουμε να μας αποχαυνώνουν.

Zapata

"Παιδεία" ή μήπως "Παιδοία" ;

Τους τελευταίους 6 μήνες στην Ελλάδα γίνεται μία προσπάθεια από την ελληνική κυβέρνηση των ευρωπαϊκών συμφερόντων για κάποιες αλλαγές στην παιδεία .Δε νομίζω πως έχει σημασία να αναφέρουμε το όνομα αυτής της παράταξης ,αφού και άλλες παρατάξεις που κυβέρνησαν ή μπορεί να κυβερνήσουν πάλι θα χαρακτηρίζονται σαν κυβέρνηση ευρωπαϊκών συμφερόντων .

Αυτά τα συμφέροντα επιδιώκουν την απόλυτη υποβάθμιση της παιδείας για να μπορούν να έχουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες .Για να επιτύχουν ένα τέτοιο σκοπό μπορούν είτε να καταπιέσουν τις κοινωνίες είτε να τους πείσουν πως δεν καταπιέζονται .Η πρώτη μέθοδος έχει αποδειχθεί πως δεν αποδίδει ,όσο δυνατός να είναι αυτός ο μηχανισμός της καταπίεσης ,οπότε είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσουν πιο ειρηνικές ,αλλά και πιο αποτελεσματικές (για τους ίδιους) μεθόδους .

Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι να μη μορφώνεται ο λαός ,να μην καταλαβαίνει την αξία της αντίδρασης του αλλά και της δύναμης του, να μην κατανοήσει ότι θα έπρεπε η κοινωνία και το κράτος να ταυτίζονται ,να νομίσει πως είναι δίκαιο κάποιος άνθρωπος να έχει οποιασδήποτε μορφής εξουσία ,να πιστέψει πως ο εκπρόσωπος του λαού είναι ο καθοδηγητής του και όχι ο υπηρέτης του .

Όπως δείχνουν τα πράγματα η παιδεία θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα δρεπάνι .Το ίδιο εργαλείο μπορεί ταυτόχρονα είτε να απαλλάξει ένα χωράφι από τα ζιζάνια έτσι ώστε αυτό να μπορέσει να ευδοκιμήσει είτε να το απαλλάξει από την παραγωγή έτσι ώστε τα ζιζάνια να πάρουν τη θέση της παραγωγής .Τα ζιζάνια όμως δε φέρνουν ευημερία αλλά πείνα και καταστροφή .

Στην Ελλάδα οι «αγρότες» το δρεπάνι δεν το χρησιμοποιούν για ευημερία αλλά για καταστροφή .Υποστηρίζουν τις εταιρείες που θέλουν να αγοράσουν τεχνολογία και να πουλήσουν μόρφωση .Θέλουν να φτιάξουν μη κρατικά πανεπιστήμια ,δηλαδή να δώσουν άδεια για να κατασκευαστούν πανεπιστήμια που δεν θα ανήκουν στην ελληνική κοινωνία .Σε αυτά τα ιδρύματα που ήδη ανήκουν στην κοινωνία θα βάλουν διαχειριστές για τα οικονομικά του ιδρύματος ,δηλαδή ανθρώπους που θα μεριμνούν για να μπορέσει το ίδρυμα να χρηματοδοτείται μόνο του ,έτσι ώστε το κράτος να μπορέσει να πληρώνει άλλα πράγματα σημαντικότερα από την παιδεία ,όπως τη συντήρηση των υπηρετών του κράτους .

Οι υπηρέτες του λαού κρίνουν πως το πανεπιστήμιο και η μόρφωση δεν ανήκει σε όλους αλλά μόνο σε αυτούς που είναι καλύτεροι από κάποιους άλλους .Δυστυχώς όμως όταν κάποιος άνθρωπος προσπαθεί να γίνει καλύτερος από έναν άλλον έχει χάσει το στόχο του ,δεν αγωνίζεται για να αποκτήσει γνώσεις αλλά για προσωπική επιβεβαίωση με αποτέλεσμα η γνώση που θα πάρει να είναι στεγνή και επιφανειακή χωρίς ουσία και χωρίς να αναπτύξει το πνευματικό του επίπεδο . Σε αυτό το σημείο θα θυμίσω πως για να «περάσει» ένας άνθρωπος στο πανεπιστήμιο ,πρέπει να «προσπεράσει» τους υπόλοιπους στη βαθμολογία των πανελλαδικών εξετάσεων .Όσοι έχουν συμμετάσχει σε αυτό τον αγώνα καταλαβαίνουν ότι το κριτήριο της κατανόησης της βασικής εκπαίδευσης (απολυτήριες εξετάσεις λυκείου = πανελλαδικές εξετάσεις) είναι ανεξάρτητο με τα εφόδια που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να αποκτήσει ανώτατη εκπαίδευση και ανώτατη μόρφωση .Κάποιος άνθρωπος που θέλει να αποκτήσει ανώτατη εκπαίδευση είναι και ικανός και φυσικά δεν είναι ικανός κάποιος που απλά μπορεί .

Καταλήγοντας ,στην ελληνική κοινωνία σε καμία περίπτωση δεν προσφέρεται μόρφωση ,αλλά απλή και στείρα γνώση .Όταν ένα πανεπιστήμιο θέλει να αποκαλείται εκπαιδευτικό ίδρυμα πρέπει να προσφέρει και μόρφωση .Όπως φαίνεται οι υπηρέτες του λαού ζουν σε άλλη χώρα και μάλλον στην ίδια που θα ζήσουν και τα παιδιά τους ,γιατί ένας γονιός που ενδιαφέρεται δε θα άφηνε το παιδί του να ζει σε ένα σπίτι γεμάτο νερό και γυμνά καλώδια ρεύματος να κρέμονται από το ταβάνι .

Ευτυχώς όμως για το λαό αυτοί οι μεταρρυθμιστές που έχουν αποφασίσει το μέλλον του, δεν πείθουν και δεν υπνωτίζουν τους πάντες όπως θα ήθελαν και για αυτό το λόγο ,προσπαθούν να περιορίσουν την ελευθερία του λόγου στους ανυπότακτους .Σε αυτούς που μπόρεσαν να κατανοήσουν την έννοια της μόρφωσης και βγήκαν στους δρόμους για να την απαιτήσουν ,από αυτούς που θέλουν να την ξεπουλήσουν .Αυτοί οι έμποροι λοιπόν χρησιμοποιούν σωματική και ενίοτε ένοπλη βία εναντίων άοπλων νεαρών ,που εκφράζουν την αντίθεσή τους στο ξεπούλημα της μοναδικής περιουσίας που δικαιούται ο κάθε άνθρωπος .Φαίνεται πως όταν οι μεταρρυθμιστές ήταν νεαροί φοβούνταν την καταστολή και ακόμα και σήμερα δεν έχουν καταλάβει την έννοια της μόρφωσης ,παρ’ όλο που υποστηρίζουν το αντίθετο .Και όπως λέει ένα δικό τους ρητό «Πάλι με χρόνια με καιρούς ,πάλι δικά μας θα ‘ναι» .

axis of evil